loading...

بهاره طاهری

بازدید : 195
شنبه 10 مهر 1400 زمان : 14:48

خواسته های کودکان، بچه های پرتوقع که همه چیز می‌خواهند

بسیاری از کودکان درخواست های و خواسته های آن ها نامطلوب است و والدین متوجه آن می شوند چون خواسته های کودکان به دو دسته مطلوب و نامطلوب تقسیم می شود.

والدین وقتی متوجه خواسته نامعقول فرزندشان می شوند نسبت به آن واکنش نامناسب نشان می دهند و همین واکنش نامناسب باعث می شود تا کودکان عکس العمل های مانند بد خلقی، لجبازی و پرخاشگری نشان دهند و درخواست های نامطلوب دیگری داشته باشند.

والدین باید با برخورد صحیح با فرزند خود داشته باشند و بر اساس آشنایتی که با فرزند خود دارند دلیل این رفتار او را بشناسند تا بتوانند این مسئله را تا حد زیادی کنترل کنند تا خواسته ای نامطلوب کودک کاهش یابد.

خواسته های کودکان

کودک یکی از اعضای خانواده به حساب می آید و او هم مانند دیگر اعضا خواسته هایی دارد اما خواسته های کودک به دو دسته تقسیم می شود، که به آن ها خواسته های مطلوب و نامطلوب می گویند.

والدین به خواسته های منطقی و مطلوب کودک به خوبی جواب مثبت می دهند و آن ها را قبول می کنند.

اما بسیاری از کودکان خواسته ها و درخواست های بیش از حد می کنند و یا در مکان و شرایط نامناسب تقاضاهایی از والدینش دارند که والدین نمی توانند آن ها را برآورده کنند ولی کودکان بر انجام آن ها پافشاری می کند.

پافشاری کردن کودک و قبول نکردن درخواست او توسط والدین باعث ایجاد مشکلات و تنش هایی میان رابطه والد و فرزند می شود و روز به روز این تنش ها بیشتر می شود.

دلیل خواسته های نامطلوب در کودک

کودکان به دلایلی خواسته های نامطلوبی دارند که در زیر برخی از این دلایل را مورد بررسی قرار می دهیم.

  1. پرتوقع بودن پدر و مادر

کودکان از والدین تقلید می کنند به همین دلیل بعضی از رفتارهای آن ها به خاطر رفتار مادر و پدر می باشد، چون کودک محصول خانواده می باشد و پرتوقع بودن والدین بر روی کودک تاثیر می گذارد.

یکی از دلایل در خواست زیاد کودکان پرتوقع بودن پدر و مادر می باشد، کودک با مشاهده و الگو گرفتن از پدر و مادرش این رفتارها رایاد می گیرد.

  1. خواسته های کودکان، محبت بیش از حد والدین به کودک

والدینی که محبت زیادی به کودکشان می کنند باعث می شوند تا کودک فکر کند به خاطر محبت و حمایت زیاد پدر و مادرش می تواند به خواسته هایش برسد.

محبت زیاد باعث می شود تا کودک لوس شود و درخواست های نا به جا داشته باشد و والدین به خواسته های کودک جواب مثبت نمی دهند.

  1. تشویق و پاداش زیاد

والدین نباید به کودک خود پاداش های بیجا دهند چون در این صورت کودک توقع دارد والدین به همه درخواست هایش توجه کند و در خواست های زیادی از والدینش خواهد داشت.

والدین به کودک پاداش و هدیه بدهند خوب است اما باید هدیه و پاداش متناسب با سطح عملکرد و رفتار کودک باشد تا کودک پرتوقع نشود.

منبع : خواسته های کودکان، بچه های پرتوقع که همه چیز می‌خواهند

بازدید : 186
شنبه 10 مهر 1400 زمان : 14:45

ممکن است والدین افراد افسرده احساس کنند که نمی توانند به فرزند خود کمک کنند و اوضاع او را بهبود ببخشند. افسردگی می تواند حتی والدین را هم به سمت افسردگی بکشاند.

در این مقاله چند نکته که به بهبود حال جوانان و فرزندان افسرده کمک می کند ذکر شده است.

بهترین راه درمان افسردگی جوانان

در این شرایط ممکن است والدین نسبت به افسردگی فرزند خود شک داشته باشند، بنابراین بهترین کار کمک گرفتن از مشاور است. مشاور بهترین راه برای درمان فرزند شما را انتخاب می کند و ممکن است جلسات خانواده درمانی را نیز تنظیم کند.

کمک خانواده به فرد افسرده

والدین معمولا نگران طلاق هستند در حالی که دعوا، مصرف الکل و درگیری های شدید تاثیر بد و مخرب تری بر روحیه فرزند آن ها دارد. شاید پدر و مادر بتوانند در چنین محیطی زندگی کنند ولی فرزندان نباید تاوان اشتباهات آن ها را پس دهند.

ممکن است والدین وقتی نداشته باشند که با فرزند خود بگذرانند، اما باید سعی کنند که با فرزندان خود رابطه نزدیک تری برقرار کنند.

نحوه برخورد با فرزند افسرده

سعی کنید هنگامی با فرزند خود در مورد افسردگی صحبت کنید که خانه در آرامش قرار داشته باشد، از فرزند خود نپرسید که چه احساسی دارد زیرا ممکن است جواب بدهد خوب است و از حرف دیگری اجتناب کند. هیچ وقت در مورد این که چرا در اتاقش می ماند یا این که چرا تنهایی را دوست دارد با او بحث نکنید.

نوجوان ها به ندرت می توانند احساسات خود را به درستی بروز دهند اما اگر آرام باشید بالاخره می توانید با آن ها ارتباط برقرار کنید. شاید نوجوان شما پرخاشگر باشد ولی واقعا به کمک شما نیاز دارد.

درمان افسردگی جوانان در خانه

درمان افسردگی به شدت افسردگی بستگی داشته و همه به دارو درمانی نیاز ندارند، تنها با حرف زدن در مورد احساساتشان ممکن است روند درمان طی شود اما تشخیص این موضوع به عهده متخصص است.

حرف زدن در مورد احساسات در پسران سخت تر از دختران است بنابراین نمی توان یک درمان مشخص برای تمام افراد مشخص کرد اما می توان رویکردهای درمانی موثر را بررسی کرد.

رابطه جوان افسرده با درمانگر

رابطه ای که فرد تحت درمان با درمانگر خود به وجود می آورد مهم تر از شیوه درمان است.

تمام روش های درمانی نیازمند جلسات مکرر و منظم هستند و کیفیت این جلسات از اهمیت زیادی برخوردار است.

روان درمانی به بررسی مشکلات زندگی فرد می پردازد و به جوان کمک می کند تا استرس و افسردگی خود را کاهش دهد و راهی برای کنترل احساسات خود پیدا کند.

میزان پیشرفت فرد باید به طور مدوام بررسی شود. درمانگر مجاز نیست که هیچ یک از رازهای جوان را افشا کند مگر این که جوان قصد خودکشی یا رفتارهای پرخطر را داشته باشد و شما به عنوان پدر و مادر باید آگاه باشید که رابطه بین فرزند شما و مشاور او یک رابطه کاملا خصوصی است.

انواع درمان افسردگی جوانان

درمان شناختی رفتاری

این نوع درمان برای جوانان بسیار موثر است. در این روش جلسات هفته ای یک یا دوبار ( بستگی به نظر درمانگر دارد) برگذار می شوند، در این روش درمانگر به جوان کمک می کند تا آسیب های افسردگی را بر زندگی خود احساس کند تا بتواند از رویکردهای جدید استفاده کند، جوان ها نیز معمولا از این روش استقبال می کنند. در این شرایط جوان کم کم دید مثبتی نسبت به اطراف خود پیدا می کند.

درمانگر ممکن است اهداف کوتاهی برای فرد مشخص کند و جوان را به سمت تحقق این اهداف تشویق کند.

خانواده درمانی

در این روش درمانگر به حضور پدر و مادر حتی گاهی خواهران و برادران نیز نیاز دارد.

خانواده درمانی به تحکیم و بررسی روابط خانوادگی می پردازد، در این روش اعضای خانواده به مرور می آموزند که رابطه بهتری با یکدیگر برقرار کنند و درک بهتری از احساسات یکدیگر پیدا می کنند.

معمولا بسیاری از افراد علاقه ای به حضور در جلسات خانواده درمانی ندارند زیرا احساس می کنند که انگشت اتهام قرار است به سمت آن ها گرفته شود یا بحث و درگیری شکل می گیرد ولی در طول این جلسات درمانگر جو را بسیار آرام نگه می دارد.

جلسات خانواده درمانی در شرایطی که خانواده باعث وخیم شدن افسردگی جوان یا نوجوان می شوند تجویز می گردد.

دارو درمانی

دارو درمانی برای درمان افسردگی متوسط و شدید استفاده می شود و معمولا در کنار آن از روان درمانی یا خانواده درمانی نیز استفاده می شود.

دارو درمانی ممکن است در ذهن برخی از افراد ترسناک باشد و فکر کنند که تا آخر زندگی باید از این دارو ها استفاده کنند. اما به این صورت نیست داروی ضد افسردگی حداکثر برای شش ماه تجویز می شود.

مصرف دارو ضد افسردگی معمولا در همان چند هفته اول نتیجه بخش است اما با قطع دارو دوباره فرد به شرایط اولیه باز می گردد برای همین دارو باید به مدتی که دکتر روانپزشک تجویز می کند ادامه یابد و به هیچ عنوان خود فرد نباید تغییری در دوز دارو به وجود بیاورد.

نوجوان و جوانان افسرده نمی توانند در دوره های روان درمانی عملکرد مناسبی داشته باشند، زیرا احساس پوچی و سردرگمی کامل دارند، اما با کمک قرص کم کم احساس بهتری پیدا می کنند و در گفت و گوها شرکت می کنند.

داروهای ضد افسردگی حکم معجزه را ندارند ولی به مرور به بهبود حال جوان کمک می کنند، حتما از دکتر در مورد عوارض جانبی دارو بپرسید و در مورد آن اطلاعات کامل را به دست بیاورید.

منبع : بهترین راه های درمان افسردگی جوانان و کمک به جوان افسرده

بازدید : 307
دوشنبه 29 شهريور 1400 زمان : 23:50

اسکوپوفوبیا (Scopophobia) عبارت است از نوعی ترس غیر منطقی نسبت به خیره شدن و زل زدن افراد نسبت به شخص. این ترس می تواند با انواع دیگر فوبیا یا اختلالات اضطرابی مانند ترس از صحنه یا حرف زدن در جمع همراه باشد.

ممکن است گاهی افراد نسبت به مورد توجه کسی بودن اضطراب داشته باشند, اما اسکوپوفوبیا تا حدی شدید است که می تواند فرد را از انجام کارهای روزمره(حضور در اجتماع و مدرسه و غیره) بازدارد.

در این مقاله قصد داریم بیشتر با این بیماری آشنا شویم.

اسکوپوفوبیا (ترس از زل زدن) چیست؟

اسکوپوفوبیا(scopophobia) عبارت است از احساس ترس از خیره شدن دیگران به خود. شدت و علائم این بیماری در هر شخص متفاوت است. مثلا این بیماری در بعضی از افراد فقط نسبت به زل زدن غریبه ها عود می کند و برخی دیگر نیز, حتی با تماس چشمی با دوستان خود نیز واکنش های منفی و شدید نشان می دهند.

این بیماری معمولا با اضطراب اجتماعی همراه است. عدم درمان اسکوپوفوبیا می تواند موجب بروز مشکلاتی شود.

توجه داشته باشید که ترس عادی هرگز به عنوان فوبیا شناخته نمی شود و این ترس حتما باید با زندگی شما مداخله داشته باشد تا آن را به عنوان فوبیا بشناسید و برای درمان آن اقدام کنید.

ترس از زل زدن با هیولای اسکوپوفوبیا + درمان

تماس چشمی می تواند بیانگر این باشد که فردی توجه کامل خود را به شما نشان می دهد. این امر می تواند لحن صدا و زبان بدن را نیز آشکار کند.

اما اگر مبتلا به اسکوپوفوبیا باشید، ممکن است تماس چشمی و دیگر نشانه های صورت را اشتباه تفسیر کنید. محققان بررسی کرده اند که چگونه اضطراب اجتماعی بر این توانایی تاثیر می گذارد.

مشکلات روانی مرتبط با اسکوپوفوبیا

در بیشتر موارد افرادی که مبتلا به اسکوپوفوبیا هستند به نوعی دیگر از اضطراب های روانی مبتلا هستند. اسکوپوفوبیا با اختلال اوتیسم، اختلال اضطراب اجتماعی، صرع، سندرم تورت و برخی اختلالات حرکتی مرتبط است.

پزشکان مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های(cdc) به این باورند که افرادی که مبتلا به ناراحتی های عصبی هستند مثل صرع یا سندرم تورت احتمال دارد بعدها به اختلالات اضطراب اجتماعی مبتلا شوند.

برای برخی از افراد میزان ترس وارد شده بر اثر محرک های مختلف اغراق آمیزتر از خود خطری است که ترس ایجاد می کند.

انواع فوبیاهای اجتماعی نیز ممکن است به علت وقایع و خاطرات تلخ گذشته رخ دهد. اتفاقات بد در هنگام کودکی نیز می تواند به این صورت سلامت روان بزرگسالی شما را تحت الشعاع قرار دهد.

علائم اسکوپوفوبیا

اگر به بیماری اسکوپوفوبیا مبتلا باشید امکان دارد نسبت به قرار گرفتن در موقعیت هایی که در آن مرکز توجه باشید امتناع کنید. ممکن است برخی افراد از قرار گرفتن در مکان های شلوغ بترسند و حتی بعضی افراد حاضر نباشند به فروشگاه بروند در برخی موارد حتی دیده شده است که فرد از حضور در مدرسه و دورهمی نیز دوری کرده و این فوبیا باعث انزوای او شده است.

حالت های شدید بیماری بدین صورت است که فرد به علت ترس از مورد توجه قرار گرفتن عابران خیابان, حاضر نشود به خیابان برود. ممکن است در هنگام مواجه شدن با عامل ترس خود رنگ صورتتان سرخ شود. معمولا بسیاری از افرادی که به اسکوپوفوبیا مبتلا هستند به آریتروفوبیا نیز مبتلا هستند(ترس از سرخ شدن صورت). معمولا این افراد, تمایل به مواجه شدن با انسان ها را ندارند و حتی ممکن است مدت زیادی از خانه بیرون نروند. عدم درمان این مشکل می تواند آن را به یک معضل جدی تبدیل کند.

یکی از علائم هر نوع فوبیا اضطراب بسیار شدید است که فرد را به شدت آزار می دهد، اغلب افرادی که برای درمان فوبیا اقدام می کنند از این اضطراب خسته شده اند و به دنبال راهی برای کنترل آن می گردند، در انتهای مقاله راه های برای کنترل اضطراب ذکر شده است که می تواند به شما کمک کند.

متداول ترین علائم اسکوپوفوبیا

  • تپش قلب
  • نگرانی بیش از حد
  • خجالت زدگی
  • تعریق و یا لرزش بدن
  • خشکی دهان
  • مشکل و اختلالات در تمرکز
  • حملات عصبی وحشت(پانیک)
  • بی قراری

چگونه اسکوپوفوبیا زندگی شما را تحت الشعاع قرار می دهد؟

اسکوپوفوبیا نوعی بیماری بازدارنده شناخته شده که ممکن است انسان را از بسیاری از موقعیت های اجتماعی بازدارد. این بیماری موجب می شود فرد از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نکند و حتی از ملاقات های مهم مانند ویزیت شدن توسط پزشک, ملاقات با معلم، فرزند و غیره سرباز زند. اسکوپوفوبیا گاهی نیز آن قدر شدید است که می تواند فرد را از ادامه تحصیل منع کند.

فوبیا به طور کلی باعث درماندگی فرد می شود، افراد درگیر فوبیا اغلب نگران و خسته هستند، این موضوع می تواند باعث بی حوصلگی فرد شود و زندگی خصوصی او را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد.

علل اسکوپوفوبیا

حدودا 12 درصد بزرگسالان به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا هستند. اگر به اسکوپوفوبیا مبتلا هستید ممکن است دانستن این قضیه به شما کمک کند.

بسیاری از نوجوانان در این دوره درگیر این مشکل می شوند، نگرانی در مورد نظرات دیگران در این سن می تواند بسیار برای نوجوان نگران کننده باشد.

منبع : ترس از زل زدن با هیولای اسکوپوفوبیا + درمان

بازدید : 166
دوشنبه 29 شهريور 1400 زمان : 23:48

عدم توانایی دوستیابی کودکان، دلایل و راه های مقابله

عدم توانایی دوستیابی در کودکان به چه علت می تواند باشد؟ یکی از مهم ترین روابط در کودکی، دوستی با همسالان و داشتن همبازی می باشد. روابط دوستی که در سنین کودکی شکل می گیرند یکی از مهم ترین روابطی است که در زمان کودکی تجربه می کنند و از هم سن و سالان خود چیزهای زیادی یاد می گیرند.

بنابراین والدین برای بهبود این روابط و داشتن رابطه های دوستی درست در این سنین ، به کودکان خود مهارت های ارتباطی و دوستیابی را می آموزند اگر چه دوستی هایی که در زمان کودکی به وجود می آید زیاد پایه و ثباتی ندارد اما از نظر تربیتی و رشد شخصیتی و اجتماعی کودکان اهمیت بسیاری دارد.

در خصوص مسائلی که مربوط به کودکتان می شود می توانید از مشاور کودک مشورت بخواهید تا راهکارهای لازم را به شما بدهد.

عدم توانایی دوستیابی کودکان چرا اهمیت دارد؟

بسیاری از کودکان از همان ابتدا که راه رفتن را یاد می گیرند دوستیابی را هم می آموزند و مهارت بالایی در برقراری رابطه دوستی دارند و در مقابل بعضی ها رابطه دوستی آن ها ضعیف می باشد و توانمندی لازمی برای برقراری دوستی ندارند و به همین دلیل منزوی، گوشه گیر و تنها می شوند و به طور مداوم به والدینشان می چسبند.

اگر چه این تفاوت ها تا حدی فردی و ذاتی می باشد اما رابطه برقرار کردن با دیگران مهارتی می باشد که انسان ها در طول زندگی آن ها را فرا می گیرد، از آنجایی که انسان ها موجودی اجتماعی هستند دوست دارند تا در زندگی عضو گروه هایی باشند و برای خود دوستانی را در نظر بگیرند و کودکان هم به همین دلیل از سنین ۴ تا ۵ سالگی شروع به دوستیابی می کنند و در این زمینه توانمندی هایی را کسب می کنند.

دوست گریزی یا عدم توانایی در دوستیابی کودکان

در این میان کودکانی دیده می شوند که تمایلی به برقراری رابطه دوستی و برقراری رابطه و دوستیابی ندارند و به همین دلیل همیشه تنها و گوشه گیر هستند و از رشد اجتماعی عقب می افتند و بعضی از کودکان تمایلی بسیاری دارند تا همبازی داشته باشند و دوستانی را برای خود پیدا کنند اما همیشه ناکام می مانند و فکر می کنند “چون کسی آن ها را دوست ندارد پس دوستی هم ندارند”. والدین و مربیان به خاطر این که با این مشکلات رو به رو نشوند باید سه گام زیر را مورد بررسی قرار دهند.

  1. کشف علت مشکل دوست یابی

در صورتی که کودکتان در دوستیابی مشکل دارد سعی کنید تا دلیل آن را پیدا کنید و در این مورد با او حرف بزنید و به سوالات و ابهاماتش پاسخ دهید، بسیاری از کودکان گاهی اوقات علاقه زیادی به داشتن دوست دارند اما به دلیل مشکلات سطحی در این امر ناتوان هستند و نمی توانند با دیگران ارتباط دوستی برقرار کنند.

اگر در خصوص دوست یابی با مشکلاتی مواجه شدید و متوجه علت عدم دوست یابی نشدید می توانید از مشاور و متخصص در این زمینه کمک بخواهید.

  1. برنامه ریزی برای حل مشکل دوست یابی

با کودک تان در مورد روابط اجتماعی و پذیرش این که نیاز به دوستانی دارد تا با آن ها بازی کند صحبت نمایید. می توانید آن ها را در کلاس های مختلف ثبت نام کنید و تا متوجه اهمیت روابط گروهی شود و بتواند برای خود دوستانی را پیدا کند.

یکی دیگر از مواردی که می توانید برای آن برنامه ریزی کنید گردش های خانوادگی می باشد این اجتماع های خانوادگی فرصت مناسبی را به کودکان می دهد تا بتواند با هم سن و سالان خود رابطه دوستی برقرار کنند و دوستانی را داشته باشند، یکی دیگر از فواید گردش های خانوادگی این است که کودکتان ناظر روابط دوستی شما با دیگران می باشد و می تواند به دور مستقیم روابطی که شما با دیگران برقرار می کنید را ببیند، سعی کنید در این تفریحات و گردش های خانوادگی الگوی خوبی برای کودکتان باشید.

  1. نحوه پاسخ به مشکل دوست یابی

حواستان باشد تا بر روی موضوع دوستیابی پافشاری نکنید و به کودک تان اجازه دهید کم کم خودش متوجه اهمیت دوستیابی شود و کودکتان را انگشت نمای دیگران نکنید و با گفتن جملاتی مانند به” دایی سلام کن ” سعی نکنید به او آموزش دهید با دیگران ارتباط دوستانه بر قرار کند.

علاوه بر این به کودکتان برچسب خجالتی بودن، تنها یا ساکت بودن را نزنید زیرا با این کار رفتارهای نامناسب اجتماعی او را بیدار می کنید. شما باید سعی کنید در کلاس های آموزشی مهارت های دوستیابی و برقراری ارتباط ثبت نام کنید و به روانشناس مراجعه کنید تا به کودکتان آموزش دهید مهارت ها و توانمندی های دستیابی را بیاموزد.

دلایل عدم توانایی دوستیابی کودکان چیست؟

برای پاسخ به این سوال باید جوانب مختلف را در نظر بگیرید تا با مهمترین دلایل که باعث عدم توانایی دوستیابی کودکان می شود آشنا شوید و شما می توانید با استفاده از مشاوره تلفنی این دلایل را به صورت ریشه ای مورد بررسی قرار دهید.

  1. عزت نفس پایین

یکی از عواملی که باعث می شود تا به روابط دوستی و دوستیابی در کودکان کمک شود این است که آن ها چه تصوری در ذهنشان دارند؟ اینکه آن ها چقدر خودشان را دوس داشتنی و مهم می دانند و تا چه میزان می توانند در برقراری رابطه دوستی با دیگران توانمند باشند، این مطالب بیان شده عواملی هستند که در دوست یابی کودکان مهم و ضروری می باشد.

والدین می توانند عزت نفس کودکانشان را افزایش دهند و با این کار می توانند به دوست یابی آن ها کمک کنند.

  1. تجربه اضطراب بیش از حد

یکی از عواملی که مانع دوست یابی و برقراری درست با کودکان می شود اضطراب و نگرانی آن ها می باشد اما برای این که دلیل این اضطراب را متوجه شوید و ریشه آن را به دست آورید باید از روانشناس کمک بگیرید تا به صورت درست شما را راهنمایی کند.

  1. عدم آگاهی از مهارت های ارتباطی

در بسیاری از موارد مشکل اصلی کودکان در دوستیابی عدم توانایی در مهارت های ارتباطی می باشد، هنگامی که کودک فرصت کافی برای بازی با هم سن و سالان خود نداشته باشد و این مهارت ها را یاد نگیرد و والدین هم نتوانند آموزش های لازم را به کودک بدهند و یا اهمیت مهارت ارتباطی را دست کم بگیرند در این صورت نمی تواند دوستی برای خودش پیدا کند و روابط دوستانه داشته باشد.

  1. تجربه اختلالات رفتاری

اختلالات رفتاری باعث می شود تا کودک در دوستیابی ضعیف باشد و توانایی صحیح و درستی نداشته باشد، به وجود آمدن اختلالاتی مانند اوتیسم و افسردگی با انزوا و گوشه گیری در فرد، باعث می شود تا کودک تمایلی برای داشتن دوستانی در کنار خود نداشته باشد، علاوه بر موارد گفته شده اختلالاتی از جمله بیش فعالی باعث می شود تا فرد در روابط دوستی پرخاشگری از خود نشان دهد در این حالت دیگران را از خود طرد می کند و باعث دور شدن آن ها می شود.

منبع : عدم توانایی دوستیابی کودکان ، دلایل و راه های مقابله

بازدید : 146
سه شنبه 23 شهريور 1400 زمان : 20:10

بی خوابی بعد از ترک اعتیاد، درمان بی خوابی ترک اعتیاد

یکی از مشکلات شایع که بعد از ترک اعتیاد افراد گرفتار آن می شوند بی خوابی می باشد، این مساله یکی از عوامل هشداردهنده می باشد و در بسیاری از مواقع باعث می شود تا فرد دوباره به سمت مصرف مواد اعتیاد آور برود به همین دلیل بسیار مهم است تا افراد برای درمان بی خوابی خود راه حلی را پیدا کنند، درمان بی خوابی بعد از ترک اعتیاد با استفاده از روش ها و داروهای گوناگون انجام می شود.

در این مقاله می خواهیم توضیحات کاملی در مورد علل و درمان بی خوابی بعد از ترک بیان می کنیم و در صورتی که بعد از ترک علاوه بر بی خوابی با چالش های دیگری رو به رو شدید می توانید از مراکز مشاوره کمک بخواهید.

بی خوابی بعد از ترک اعتیاد

یکی از شایع ترین عوارضی که بعد از ترک اعتیاد به وجود می آید و حدودا بین ۹۷ درصد افراد ترک کرده دیده می شود بی خوابی می باشد، داشتن خواب کافی بسیار مهم است و بر روی زندگی نقش بسیار مهمی می گذارد و بر کیفیت زندگی اثر می گذارد.

اگر خواب کافی داشته باشد باعث آرامش و کاهش استرس می شود، سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و مغز فعال تر می شود و می تواند سریع تر نسبت به مصرف مواد مخدر رها شود اما در صورتی که فرد دچار بی خوابی و کمبود خواب شود با مشکلاتی مانند تحریک پذیری، عصبانیت، اضطراب و افسردگی رو به رو می شود و قدرت تمرکز و تصمیم گیری فرد به سرعت کاهش می یابد.

مشکلاتی که در خواب به وجود می آیند تا حد زیادی می تواند غیرقابل تحمل شود و فکر فرد را به سمت بکشاند که تنها راه خوب خوابیدن مصرف مجدد مواد مخدر می باشد و این باعث می شود تا مصرف اعتیاد افزایش یابد به همین دلیل مشکلات خواب یکی از مهم ترین بخش های درمانی برای ترک اعتیاد می باشد که باید به آن توجه ویژه ای شود تا ترک به صورت اصولی انجام شود و دوباره فرد گرفتار مواد مخدر نشود.

مشکلات خواب بعد از ترک اعتیاد

بسیار از افراد بعد از ترک دچار مشکلات خواب می شوند اما برای برخی از آن ها این مشکل بعد از چند روز از بین می رود و خواب آن ها به حالت نرمال بر می گردد، در سایر افراد ممکن است مشکلات خواب به سه شکل زیر ادامه داشته باشد:

کم خوابی: این افراد بعد از ترک اعتیاد به راحتی نمی توانند بخوابند و دچار بی خوابی بعد از ترک اعتیاد می شوند و این مشکل برای آن ها بسیار آزاردهنده خواهد بود.

کاهش کیفیت خواب: گروهی از افراد از کیفیت خواب شان شکایت می کنند و با خوابیدن خستگی آن ها از بین نمی رود و در طول روز به قدری خسته هستند که انگار شب گذشته اصلا نخوابیده اند.

خواب بریده بریده: این گروه از افراد نسبت به سایرین بیشتر می خوابند اما خواب آن ها منقطع و بریده بریده می باشد و بدن نمی تواند به آرامش لازم برسد.

بی خوابی بعد از ترک اعتیاد چند روز طول می کشد؟

با توجه به شرایط فرد و میزان مصرف او، مدت زمان بی خوابی بعد از ترک برای افراد متفاوت می باشد و حتی نوع ماده مصرفی در افزایش یا کاهش دوره نقش بسیاری دارد، در صورتی که ترک تحت نظر متخصص باشد و به صورت اصولی انجام شود تا حد زیادی کاهش می یابد ، در صورتی که خواب فرد بعد از یک دوره بهبود یابد از نشانه ها سم زدایی کامل تلقی می شود و در این خصوص مشاوره ترک اعتیاد نقش اساسی و مهمی در کاهش این گونه مشکلات دارد.

درمان بی خوابی بعد از ترک اعتیاد

بر اساس مطالبی که بیان شده است مشکلات خواب باعث می شود تا خطر عود اعتیاد افزایش یابد برای جلوگیری از مصرف مجدد مواد باید به درمان مشکلات خواب پرداخته شود، برای درمان بی خوابی روش های مختلفی وجود دارد.

ابتدا باید ریشه بی خوابی را شناسایی کرد و گاهی اوقات ریشه بی خوابی در استرس و اضطراب فرد می باشد و هم چنین بی خوابی یکی از علائم افسردگی است و باید فرد به روانشناس مراجعه کند تا به صورت کامل مورد ارزیابی قرار بگیرد و با فهم دقیق تری مشکلش را شناسایی کند و در این صورت با دید روشن تری برای درمان بی خوابی اقدام خواهد کرد.

  1. دارو درمانی برای درمان بی خوابی بعد از ترک اعتیاد

یکی از روش هایی که برای درمان بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد دارو درمانی می باشد، بنزودیازپین ها و باربیتورات ها از جمله گروه های دارویی می باشند که برای درمان بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرند اما این داروها نباید به صورت خودسرانه مورد استفاده قرار گیرد و باید به پزشک مراجعه کرد تا نسخه مناسب را در اختیار فرد قرار دهد.

زیرا این داروها خودشان اعتیاد آور می باشند و ممکن است باعث اعتیاد دارویی شوند و یکی دیگر از معایبی که دارو درمانی دارد این است که با قطع مصرف دارو، بی خوابی با شدت بیشتری برمی گردد و مشکلاتی را برای فرد به وجود می آورد.

  1. رفتار درمانی شناختی

در این روش درمانی به شما کمک می شود تا بتوانید افکار و عادت های مضر خود را تشخیص دهید و این افکار را با افکار بهتری و استراتژی های مقابله ای مناسب تری جایگزین کنید تا بتوانید از این طریق با مشکلات خواب مقابله کنید.

در رفتار درمانی شناختی به صورت خاص به شما کمک می شود تا افکاری که مانع خواب شما می شود مبارزه کنید و بتوانید از استرس ها و اضطراب ها دور شوید برای این کار تکنیک های مختلفی وجود دارد که در رفتار درمانی شناختی برای درمان بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد، برخی از این تکنیک ها عبارت اند از:

بهداشت خواب: این تکنیک ها به شما کمک می کند تا بدانید چه رفتارهایی را باید انجام دهید و چه رفتارهایی را نباید انجام دهید تا خواب بهتر و راحت تری داشته باشید، به طور مثال نباید از کافئین و یا قبل از خواب گوشی همراه استفاده کنید و به صورت منظم ورزش را انجام دهید. و غیره.

تکنیک های آرام سازی: در تکنیک هایی آرام سازی مانند مدتیشن، ذهن آگاهی و تنفس عمیق باعث می شود فرد به آرام کردن عضلات و ذهن خود بپردازد تا استرس و اضطراب را از خود دور کند و با آرامش بیشتری به خواب برود در این صورت کیفیت خواب بالاتری خواهد داشت.

تحمل بیدار ماندن: در این روش از شما خواسته می شود با توجه به فراهم بودن شرایط و موقعیت خواب اما شما بیدار بمانید، به این ترتیب این فکر که” اگر تا صبح نتوانم بخوابم چه اتفاقی می افتد” استرس ناشی از آن از شما دور خواهد شد.

بی خوابی بعد از ترک اعتیاد

  1. بی خوابی بعد از ترک اعتیاد، طب سنتی

از دیدگاه طب سنتی برخی از گیاهان هستند که در تنظیم چرخه خواب بسیار مناسب می باشند و با استفاده از آن ها می توان بی خوابی بعد از ترک اعتیاد را از بین برد به عنوان مثال گیاه بابونه، گیاهی است که به عنوان آرام بخش مورد استفاده قرار می گیرد و می توانید قبل از خواب از آن استفاده کنید تا خواب راحت تری داشته باشید هم چنین می توانید از روغن بابونه برای ماساژ دادن سر خود استفاده نمایید.

علاوه بر بابونه متخصصین طب سنتی، توصیه های دیگری دارند به عنوان مثال می توان از دم کرده گل بیدمشک برای آرام سازی اعصاب و خواب زیاد استفاده کرد، تخم گیاه شوید نیز خاصیت خواب آوری دارد و باعث می شود تا هورمون های آرام بخش افزایش یابند، گیاه گشنیز، جوشانده ترخون و سبزیجاتی مانند هویج و کدو تنبل به خاطر داشتن ویتامین A برای رفع بی خوابی مناسب می باشند و می توانید از این گیاهان که مفید هستند و باعث آرامش فرد می شود در رژیم غذایی استفاده کرد.

  1. اتاق خواب آرامش بخش و برنامه خوابی منظم

سعی کنید برای خوابتان اتاق ثابتی داشته باشید و هر شب را در جای متفاوتی نخوابید و اتاق تان را از هر گونه نور و صدایی که باعث مزاحمت می شود دور نگه دارید و از بالش و تشک های مناسب استفاده کنید تا در طول شب بدنتان در حالت آرامش باشد و خواب راحتی داشته باشید، داشتن برنامه خواب ثابت و منظم اهمیت بسیاری دارد و بسیار کمک کننده می باشد شما باید سعی کنید تا هر شب در زمان مشخصی به خواب بروید تا چرخه خواب شما به خوبی تنظیم شود.

منبع : بی خوابی بعد از ترک اعتیاد | درمان فوری بی خوابی ترک اعتیاد

بازدید : 131
سه شنبه 23 شهريور 1400 زمان : 20:07

از قدیم الایام انسان دارای تمایلات جنسی و نیازهای مختلف با توجه به شرایط مختلف در هر دوره ای بوده است. برخی از این نیازها مانند نیازهای سائق که در واقع کنترل کننده ی رفتارهای بیرونی انسان هستند، ازجمله نیازهای تعیین کننده و اصلی انسان است. نحوه ارضا شدن آن نقش اصلی بر شخصیت و رفتارهای فرد در زندگی فردی و اجتماعی خواهد داشت.

رفتارهای جنسی از جمله این نیازهاست که در همه ادوار تاریخ مورد توجه و بررسی قرار گرفته. البته نحوه نگرش به این مسئله نیز دیدگاه های زیادی را در بر دارد تا جایی که بسیاری از صاحب نظران از این نیاز به عنوان نیاز شیطانی و غیر اخلاقی یاد کرده اند.

برخی دیگر نیز به تحقیق و بررسی در این باره توصیه اکید کرده اند و به نقش تعیین کننده آن در زندگی فردی و اجتماعی اشاره کرده اند. نیازهای جنسی جزو نیازهای اولیه انسان می باشد و مانند بقیه نیازها لازم است که در چارچوب درست به آن پاسخ داده شود. اگر این نیازها در ابتدا بیش از اندازه سرکوب شود مشکلات زیادی برای فرد در آینده به وجود می آید.

پژوهش های علمی بسیاری در این حوزه انجام گرفته که اکثر قریب به اتفاق آن ها به نقش مثبت این غریزه اشاره شده است. به طور کلی غرایز نقش تکاملی دارند و برای بقای بشر ضروری می باشند.

انواع تمایلات انسان

انکار و سرکوب نیاز جنسی که در بسیاری از جوامع شاهد آن هستیم به این دلیل است که از این نیاز به عنوان نیازی حیوانی و پلید یاد می کنند و سرکوب آن، حاصلی بجز آسیب های جدی روحی و روانی نخواهد داشت در این شرایط افراد در بزرگسالی رفتارهای جنسی نامطلوبی از خود نشان می دهند که به دلیل انکارهای مکرر و نادرست در زمان کودکی بوده است.

در ادامه به نتایج تحقیقات و پژوهش های علمی در این باره بیش تر خواهیم پرداخت. معمولا رفتارهای سالم جنسی، از چهار بعد تحت بررسی قرار می گیرند. در واقع سنجش غریزه طبیعی فرد چهار معیار در بر دارد:

  • جنسیت زیستی
  • هویت جنسی
  • گرایش جنسی
  • رفتار جنسی

جنسیت زیستی شامل صفات ژنتیکی و ثانویه آن است. هر سلول جنین انسان حاوی 44 کروموزوم غیر جنسی، و 2 کروموزوم جنسی است. اگر یک کروموزومX و کروموزوم دیگرY باشد(XY) و جنین پسر خواهیم داشت و اگر هر دو کروموزوم Xباشند (XX)جنسیت دختر خواهد بود.

انواع تمایلات جنسی و رفتارهای بهنجار

آناتومی طبیعی دستگاه تناسلی

نوزاد تازه متولد شده دستگاه تناسلی همخوان با خزانه ژنتیکی خواهد داشت و در ادامه مسیر رشد صفات ثانویه جنسی نیز، همخوانی بین آنها ثابت خواهد ماند. در شرایط طبیعی نوزاد دختر و پسر اندام تناسلی به ترتیب زنانه و مردانه خواهند داشت که از نظر آناتومی مربوطه، طبیعی خواهد بود.

آناتومی طبیعی دستگاه تناسلی مربوط به زنان شامل لب های کوچک و بزرگ، کلیتوریس (خروسه)، واژن(مدخل رحم)، سرویکس(مهبل)، رحم، لوله های فالوپ(لوله های رحم)و تخمدان هاست. مجرای خروجی ادرار نیز در حد فاصل بین واژن و کلیتوریس جای گرفته.

آناتومی طبیعی دستگاه جنسی مردانه نیز شامل: آلت مردانه و کیسه بیضه است و آلت مردانه شامل سر و تنه و مجرای ادراری است. در کیسه بیضه اپدیم، بیضه به کیسه ی منی وصل شده و پس از آن به مجرای تخلیه منی راه می یابد. مجرای تخلیه منی پس از عبور از غده های پروستات و میزراهی در آخر به مجرای ادراری متصل می شود.

متاسفانه به بیماری های مادرزادی متعددی وجود دارد که ممکن است بر عملکرد و ساختار دستگاه جنسی نوزاد تاثیر گذار باشد و جنسیت مربوطه را دچار ابهام کند.

به طور مثال در سندرم آدرنوژیتال یعنی بروز ویژگی های مردانه در زنان که ثانویه به بیماری غده فوق کلیه است اندازه طول کلیتوریس نوزاد بیش از اندازه نرمال یعنی 5 میلی متر است که طی آن لب ها به هم می چسبند و می تواند به افزایش ترشح هورمون های مردانه در دختران نیز منجر شود.

نکات مربوط به هویت جنسی

در سندرم ترند یعنی( عدم وجود کروموزوم جنسی Xدوم در زن) سندرم کلاین فلتر (کروموزوم Xبیشتر در مرد) سندرم عدم حساسیت آندروژنی (وجود دستگاه تناسلی خارجی زنانه و بیضه های مخفی در آن بصورت همزمان) و هرمافرودیت یا اختلال دوجنسیتی (وجود توامان بیضه و تخمدان در فرد) از زمره بیماری هایی هستند که فرد را از دسته بندی طبیعی و نرمال خارج می کنند. همچنین این افراد به توجه ویژه جسمی و روانی نیازمندند.

در ایام قدیم، هویت جنسی چنین نوزادانی که با ویژگی های فوق به دنیا می آمدند در هنگام تولد مشخص می شد تا والدین برای دانستن جنسیت نوزاد خود، بلاتکلیف نمانند. این روش گاها اثرات مثبتی هم داشت اما با گذشت زمان و پیگیری های فراوان این افراد، شواهدی مبنی بر عدم تطابق جنسیت تعیین شده و هویت جنسی خود فرد دیده می شد که عواقب بسیار ناگواری مانند خودکشی و آسیب رساندن به خود اتفاق می افتاد.

با گذشت زمان و پیشرفت علوم، متخصصان بر این است که به کودک و والدینش اجازه دهیم که همراه با ابهام جنسیتی در کنار تیم درمانی و حمایت گر بزرگ شده و با گذشت زمان، گرایش هویتی او از نظر جنسی و جسمی تعیین کننده وی باشد تا کمی از آسیب روحی او کم شود.

سوال1: آیا هردو شریک جنسی باید در جلسات مشاوره جنسی حاضر باشند؟

پاسخ:برای وجود هر دو نفر اجباری وجود ندارد. اگر احساس می کنید با تنها شرکت کردن راحت تر می توانید احساسات خود را بیان کنید، چند جلسه بصورت فردی و جلسات دیگر با شریک جنسی خود به متخصص مراجعه کنید. به طور کلی توصیه می شود هر دو زوج در جلسات درمانی حضور پیدا کنند.

سوال2: مشاوره جنسی چگونه می تواند به بهبود رابطه ما کمک کند؟

پاسخ: مشاوره جنسی از چند بعد برای زندگی زوجین مفید است:

  • ارتباطات جسمی و جنسی زوجین را تقویت می کند.
  • با ارائه تمرینات مخصوص به رفع خستگی جنسی کمک می کند.
  • قدرت درک و تعامل زوجین را بالا می برد.

سوال3: مشاور جنسی چه نوع تکالیفی به ما می دهد؟

پاسخ: تکلیفات جنسی شما به فراخور مشکلاتی که دارید با بقیه زوج ها متفاوت است. به عنوان مثال برای زوجینی که از مشکل زودانزالی شکایت دارند تمریناتی برای انزال دیرتر و برای زوجینی که از اختلال نعوظ شکایت دارند تمریناتی در جهت رفع و بهبود آن ارائه می شود. تکالیف شما با رضایت شما و با پیگیری درمانگر شما هر جلسه مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

سوال 4: چگونه سکس درمانی می تواند به اختلال نعوظ(ED) کمک کند؟

سکس درمانی بر پنج عامل روانشناختی مرتبط با اختلال نعوظ تمرکز دارد که عبارتند از: اضطراب، افسردگی، احساس گناه، اختلاف زناشویی و ضربه جنسی. حین جلسات از تمارین تمرکز اختلال حساسیت استفاده می شود.

منبع : همه چیز در مورد تمایلات جنسی و اختلالات جنسی

بازدید : 145
چهارشنبه 17 شهريور 1400 زمان : 20:18

گاهی رفتار نامناسب کودکان برای والدین غیرقابل تحمل شده و باعث می شود والدین واکنش نامناسبی با کودکان خود داشته باشند که می تواند آثار بدی بر رشد آن ها بگذارد. والدین بهتر است که دلیل بدرفتاری کودک خود را پیدا کرده و روش مناسبی برای حل آن به کار گیرند.

دلایل رفتار نامناسب کودکان

این که والدین از رفتار نامناسب فرزند خود احساس خوشایندی داشته باشند، امری کاملا بعید است، در نتیجه آن ها در جست و جوی روشی هستند که بتوانند رفتار و عادات بد و ناخوشایند فرزندشان را اصلاح کنند. فاکتورهای زیادی می تواند در ایجاد این رفتارهای نامناسب موثر باشند که برخی از آن ها هم نامعلوم است، اما در این مقاله می خواهیم 10 فاکتور احتمالی که می تواند سبب بروز این عادات در کودکان شود را معرفی کنیم و در هر مورد راه کار برخورد با آن را نیز بیان خواهیم کرد.

1. حس کنجکاوی

تمایل کودکان به شناختن دنیای اطرافشان، می تواند احساس عجیب و غریبی در آن ها به وجود آورد. آن ها به چیزهای غیرمعمولی مثل " اگر قفسه کتاب ها به زمین بیوفتد، چه می شود ؟" یا "ترکیب کردن ماست و نوشابه چه می شود؟" فکر می کنند. سوالات و فکرهایی که کودکان به آن علاقه مندند و روی ذهن آن ها تاثیر گذار خواهد بود. این سوالات برای کودکان سوالت بزرگ علمی هستند حتی اگر از نظر شما خنده دار و ساده باشند. رفتار نامناسب در مواجهه با این افکار و سوالات در کودک می تواند باعث ایجاد خشم در آن ها شود.

راه کار

برای جواب دادن به سوالات غیرمعمولی ذهن کودکتان، با آن ها آزمایش کنید و به او اجازه دهید تحت نظارت شما آزمایش های خاصش را انجام دهد.

10 دلیل اصلی بدرفتاری کودکان که والدین نمی دانند+ راه حل کاربردی

2. مشکلات ارتباطی

در سنین 1 تا 2 سالگی، کودکان عموما حرف های بی معنی می زنند، در نتیجه برقراری ارتباط زبانی با اطرافیانشان کار بسیار سختی برای آن ها خواهد بود. زمانی را تصور کنید که کودک شما ببیند که فردی عروسکش را برداشته است، او نمی تواند با گفتار خود آن فرد را متوجه کند که نباید به عروسکش نزدیک شود، پس کودک گریه می کند یا حتی خشمگین می شود؛ در این حالت نباید این کار کودک را پرخاشگری حساب کرد، زیرا کودک در این حالت فقط می خواهد به فرد مقابلش بگوید که این عروسک متعلق به او است و کسی اجازه دست زدن به آن را ندارد.

راه کار

در این مواقع بهتر است با کودک خود با آرامی و مهربانی صحبت کنید و همه چیز را برایش توضیح دهید. این کار باعث می شود که کودک توانایی برقراری ارتباط با شما را بدست آورد. اطمینان داشته باشید که فرزند شما در طی فرایند رشد خود، قوانین لازم را می آموزد.

3. عدم تکامل سیستم عصبی

کودکان 3 تا 4 سال هنوز بر رفتار خود کنترل کاملی ندارند پس قوانین خانواده را نادیده می گیرند تا کارهایی که دلخواهشان است را انجام دهند. حتما کودکی را دیده اید که برای رفتن به بیرون در فصل تابستان، دوست دارد چکمه های زمستانی خود را به پا کند و با اصرار و پافشاری زیاد نیز موفق به انجام آن شده است.

همچنین کودکان تجربه های احساسی کمی دارند، پس کوچک ترین و پیش پا افتاده ترین اتفاقات می تواند، آن ها را به گریه بیندازند. برای مثال خراب شدن یک اسباب بازی هم باعث ناراحتی و رنجیده خاطر شدنش می شود.

راه کار

باید در حین این که کارهای خود را انجام می دهید به کارهای کودک خود هم نظارت کنید، طوری که ناراحت یا آزرده نشوند.

4. تمایل به مستقل شدن و ساخت شخصیت مورد نظر

فرزند شما با اینکه سن کمی دارد اما دیدن کارتون های مختلف، می تواند موجب شکل گیری شخصیت و حتی ایجاد تفکر مستقل درباره زندگی در او شود. اگر علایق و سلایق کودک نادیده گرفته شوند می تواند باعث ایجاد آسیب و ضربه روحی در کودک شود و هم چنین در صورت بی توجهی والدین به کودکان، ممکن است کودک به دروغ گفتن تمایل پیدا کند.

راه کار

زمانی را برای گوش دادن به حرف های کودکتان در نظر بگیرید، حرف های او را بشنوید و آن ها را جدی بگیرید، این کار باعث افزایش اعتماد به نفس در کودکتان می شود.

5. تغییرات زندگی

کودک با تغییرات زندگی، تغییر پیدا می کنند در نتیجه برای داشتن رشد خوب و هماهنگ، نیازمند ثبات است. هرگونه تغییری در زندگی چه مثبت و چه منفی می تواند منجر به تغییر در رفتار در کودکان شود، پس زمانی که کودک بعد از تغییراتی که در زندگیش به وجود آمده است، بدرفتار و پرخاشگر شود، امری عادی است. این تغییرات می تواند طلاق والدین، جابجا شدن مدرسه به خاطر تغییر محل زندگی، رفتن به مدرسه و یا تولد فرزند جدید و غیره باشد.

راه کار

به کودک خود اجازه دهید با دوستانش ارتباط برقرار کرده و با آن ها بازی کند، در عین حال یک محیط پرثبات و امن را برای او فراهم کنید. این کار باعث افزایش اعتماد به نفس در کودک خواهد شد.

6. غذاهایی با قند بالا

از آن جا که والدین گزارش می کنند که کودکشان با استفاده از مواد غذایی شیرین، تغییرات نامطلوب و رفتارهای نامناسب بروز داده اند، بررسی تاثیر مصرف مواد غذایی شیرین بر رفتار کودک، به بحث داغی بین متخصصان اطفال تبدیل شده است. مطالعات نیز نشان می دهد که مصرف شیرینی بیش از حد باعث بیش فعال در کودکان می شود.

راه کار

فقط نوشابه و شکلات نیست که میزان قندی بسیار بالایی دارد، برخی مواد غذایی دیگر مثل ماست های طعم دار، بستنی، ترکیب میوه های خشک که کودکان با شیر می خورند نیز سطح قند خون را بالا می برند، در نتیجه باید این مواد غذایی را شناسایی کرده و میزان استفاده از این مواد غذایی در برنامه کودک را به حداقل رساند.

7. ارثی بودن

گاهی اوقات بدرفتاری کودکان زمینه ارثی دارد و از پدر و مادر به کودکان به ارث می رسد و باعث ایجاد بیش فعالی در کودک می گردد. اما این بدان معنا نیست باید والدین را سرزنش کرد. گاهی اوقات این والدین به قدری مورد سرزنش و اتهام دیگران قرار می گیرند که دچار آسیب روحی می شوند، در نتیجه هم والدین و هم کودک روحیه بسیار بدی پیدا می کنند.

راه کار

بیش فعالی نوعی اختلال عصبی- رفتاری است. برای تشخیص این نوع اختلال باید به پزشک متخصص مراجعه کرد تا آن ها بتوانند در زمان کمی بیش فعالی کودک را درمان یا کنترل کنند.

منبع : 10 دلیل اصلی بدرفتاری کودکان که والدین نمی دانند+ راه حل کاربردی

بازدید : 99
چهارشنبه 17 شهريور 1400 زمان : 20:16

مراقبت از نوزاد یک ماهه

مراقبت از نوزد یک ماهه بسیار اهمیت دارد زیرا نوزاد در ابتدای زندگی خود می باشد و بسیار حساس و ضعیف است و به راحتی بیمار می شود، نیاز های اصلی نوزاد یک ماهه شامل نیاز های جسمی و روانی می باشد که مواردی از جمله تغذیه صحیح، دفع ادرار و مدفوع، حمام کردن و برقراری ارتباط عاطفی را شامل می شود.

هر چند والدین در ماه اول زندگی نوزاد به بهداشت جسمی و روانی کودک بیش تر توجه داشته باشند فرزند با مشکلات کمتری در آینده رو به رو خواهد شد، بسیاری از مادران که تجربه اول آن ها است و جوان و بی تجربه هستند ممکن است در شیوه مراقبت از نوزاد با مشکلاتی رو به رو شوند که البته این مسئله بسیار طبیعی می باشد، در ادامه این مقاله به راه های صحیح مراقبت از نوزاد یک ماهه می پردازیم و هم چنین مراجعه به مشاور کودک نیز می تواند در زمینه مراقبت از نوزاد کمک کننده باشد.

اهمیت مراقبت از نوزاد یک ماهه در چیست؟

مراقبت صحیح از نوزاد در یک ماهه ابتدای زندگی بسیار مهم می باشد و این یک ماه نقش بسیار مهمی در سرنوشت زندگی کودک دارد زیرا بدن او در این یک ماه بسیار ضعیف است و از نظر جسمانی و روانی تا حد زیادی به مادر نیاز دارد.

در این شرایط نحوه ای که مادر یا سایر مراقبین به نیاز های نوزاد پاسخ می دهند می تواند در شکل گیری سبک دلبستگی کودک نقش بسیاری داشته باشد، هم چنین باید در این دوران بیش از هر زمان دیگری مراقب نحوه تغذیه کردن کودک، خواباندن او، تعویض پوشک و مواردی از این قبیل باشید زیرا نوزاد تازه به محیط خارج از رحم قدم گذاشته است و هنوز با آن محیط سازگار نشده است و به همین دلیل نیاز دارد تا خودش را با شرایط وفق دهد و برای کودک باید زمان بیشتری بگذارید.

همچنین در کنار این مسائل بیان شده به دلیل این که آمار مرگ و میر در یک ماهه اول در نوزادان زیاد است و احتمال سندروم مرگ ناگهانی نوزاد وجود دارد باید در این زمان مراقبت از نوزاد دو چندان شود و بسیار مهم می باشد.

مراقبت صحیح از نوزاد یک ماهه

نیاز های کلی و فیزیولوژیک نوزاد یک ماهه شامل مواردی مانند تغذیه، ادرار و مدفوع و حمام کردن می باشد و هم چنین نوازاد یک ماهه نیاز های دیگری هم دارد که در ادامه این مقاله به نکات مهمی در مورد هر یک خواهیم پرداخت.

با مراجعه به مشاوره کودک می توانید به آگاهی کاملی نسبت به نیاز ها و شیوه های صحیح مراقبت از نوزاد برسید که به سلامت جسمی و روانی کودک کمک بسیاری می کند.

تغذیه نوزاد

  • بلافاصله بعد از زایمان به نوزاد شیر بدهید زیرا این عمل باعث می شود تا شیر مادر بیشتر شود.
  • شیر روز های اول ( آغوز) که زرد رنگ می باشد را حتما به نوزاد بدهید زیرا برای او بسیار مفید و مغذی می باشد و نوزاد را در برابر بیماری ها ایمن می کند.
  • پس از این که به نوزاد شیر دادید او را به صورت ایستاده در آغوش بگیرید و کمر او را ماساژ دهید تا باد معده اش خالی شود. ( برای مراقبت بهتر از کودک باید نحوه آروغ گرفتن نوزاد را یاد بگیرید.)
  • پس از شیر دهی نوزاد را به پهلوی راست بخوابانید تا شیر به ریه های نوزاد وارد نشود و احتمال ورود شیر به ریه ها به حداقل برسد.
  • برای شیر دادن به نوزاد از هر دو سینه خود استفاده کنید.
  • تا حد امکان سعی کنید از شیر خود به نوزاد بدهید و زمانی که از نوزاد دور هستید شیر خودتان را بدوشید، شیر دوشیده شده شش ساعت در فضای اتاق و دو روز در یخچال سالم می ماند.
  • به تعداد دفعات ادرار و مدفوع نوزاد در طول روز توجه کنید که آیا شیر مادر برای او کافی می باشد یا خیر، شش تا هفت بار دفع کردن ادرار و مدفوع در روز طبیعی است.
  • برای مراقبت صحیح از نوزاد تا شش ماه اول فقط از شیر خود به نوزاد بدهید و از دادن سایر غذاهای کمکی به نوزاد خودداری کنید.
  • هنگامی که می خواهید به نوزاد شیر بدهید نوزاد را در بغل بگیرید و سر او را کمی بالاتر بیاورید.

مراقبت از نوزاد یک ماهه، مدفوع نوزاد

مدفوع نوزاد در ۲۴ ساعت تا پنج روز اول سیاه رنگ و چسبیده می باشد و هنگامی که نوزاد با شیر مادر تغذیه کند مدفوع او به تدریج شل، زرد و یا قهوه ای می شود و زمان و تعداد دفعات مدفوع نوزاد مشخص نمی باشد و بستگی به تغذیه نوزاد دارد.

هنگامی که نوزاد مدفوع می کند پوشک او را سریع عوض کنید و نگذارید پوشک کثیف مدت زمان زیادی بر روی تن کودک باشد و نکته ای که باید بدانید این است که اگر نوزاد تا ۴۸ ساعت اول مدفوع نکرد حتما به پزشک مراجعه کنید.

همچنین اگر به صورت متعادل به نوزاد شیر می دهید اما متوجه شدید که اجابت مزاج نوزاد افزایش یافته است و به اسهال دچار شده در این صورت باید حتما به پزشک مراجعه کنید عوامل مختلفی بر روی اسهال نوزادان تاثیر می گذارد که از جمله آن می توان به دچار شدن به عفونت ها، حساسیت غذایی یا دارویی که از طریق شیر مادر به فرزند منتقل داد می شود اشاره کرد، هم چنین قرار گرفتن در محیط تنش زا می تواند یکی از عوامل اسهال باشد.

مراقبت از نوزاد یک ماهه، حمام کردن نوزاد

بهترین زمان حمام نوزاد دو روز یک بار یا سه روز یک بار می باشد و اگر نوزاد را زیاد حمام ببرید پوست او خشک می شود، دمای آب برای حمام کردن نوزاد باید نزدیک به ۵۰ درجه باشد تا پوست نوزاد اذیت نشود.

هم چنین بهتر است در زمان حمام کردن از سر و صورت نوزاد شروع کنید و بعد پایین تنه او را بشویید و هم چنین دمای اناق و حمام باید گرم باشد تا نوزاد بعد از حمام کردن سرما نخورد و دچار لرز نشود.

واکسیناسیون

واکسن زدن نوزاد اهمیت بسیاری دارد زیرا نوزاد از بیماری هایی مانند کزاز، سیاه سرفه، هپاتیت، سرخک، سرخچه، فلج اطفال و غیره محافظت می کند، واکسن جنبه درمانی ندارد و برای پیشگیری از بیماری های شایع که در کودکان می باشد استفاده می شود پس بهتر است واکسیناسیون نوزاد را جدی بگیرید.

مراقبت از ناف نوزاد

ناف نوزاد در یک ماه اول بسیار حساس می باشد بند ناف ۷ تا ۱۵ روز بعد از تولد جدا می شود در این زمان باید بهداشت نوزاد رعایت شود تا ناف عفونت نکند و مشکلی برای او ایجاد نشود، باید روزانه با دقت ناف نوزاد را بشویید و همیشه پوشک نوزاد را پایین تر از ناف ببندید تا ناف نوزاد آلوده نشود و زمانی که ناف نوزاد ورم کرد و قرمز شد و ترشحات چرکی از آن خارج شد حتما به پزشک مراجعه کنید.

مراقبت از نوزاد یک ماهه، لباس پوشاندن نوزاد

لباس پوشاندن نوزاد یکی از نکات مهمی است که در فصل های تابستان و زمستان باید به آن توجه بسیاری شود، این مسئله بر روی مقاومت بدن کودک تاثیر می گذارد و در آسیب پذیری او بر روی انواع بیماری ها تاثیر بسیاری دارد.

برای مثال والدین اگر در فصل سرد بیش از اندازه کودک را بپوشانند و محیط خانه را بیش از اندازه گرم کنند به طور ناخواسته آستانه تحمل کودک را در برابر هوای سرد کاهش می دهند و همین امر باعث می شود تا فرزندشان در برابر بیماری های فصلی نظیر سرماخوردگی آسیب پذیری بیشتری داشته باشد و سریع سرما خورد و بیمار شود.

همچنین بدن نوزاد به خصوص در یک ماه اولیه تولد در هوای گرم و مرطوب بسیار آسیب پذیر می باشد و در صورتی که نتوانید دمای بدن نوزاد را از طریق لباس های مناسب پایین بیاورید خطر مواجه با گرما زدگی برای او بیشتر می شود در این هنگام سعی کنید پا و سر نوزاد را خنک نگه دارید و از انداختن پتوی ضخیم بر روی کودک بپرهیزید و هم چنین تعداد لباس های نوزاد را کم کنید.

منبع : مراقبت از نوزاد یک ماهه و جلوگیری از مرگ

بازدید : 123
پنجشنبه 11 شهريور 1400 زمان : 17:21

بسیاری از افراد مدام نگران سلامتی خود هستند و نگران هستند که علائم بیماری های مشکلات را داشته باشند. نام این اختلال وسواس خود بیمار پنداری(hypochondria) می باشد که در این مقاله به درمان و شرح این بیماری پرداخته شده است.

احتمالا تابحال در اطرافیان خود با افرادی برخورد داشته اید که مدام نگران سلامتی خود هستند، از بیماری زیاد حرف می زنند و دل مشغولی زیادی در خصوص این موارد دارند. در بسیاری از موارد ممکن است شما سعی کرده باشید فرد را متقاعد کنید که افکار اشتباهی دارد و اوضاع آنطور که او فکر می کند بد نیست، اما مجدد مشاهده می کنید که نگرانی های فرد به قوه خود باقی مانده اند، یا اینکه ممکن است خودتان چنین علائمی داشته باشید و چنین تفکرات و دل مشغولی هایی خودتان را درمانده کرده باشد.

چنین مواردی نشان دهنده وسواس بیمار پنداری هستند که البته نام دقیق این اختلال، خود بیمار پنداری یا هیپوکندریا (hypochondria) است. که در این مقاله برای شرح این اختلال از اصطلاح تخصصی آن یعنی خودبیمارپنداری استفاده می کنیم.

علائم خود بیمار انگاری

افراد خود بیمار انگار از ابتلا شدن به بیماری های خاص به شدت هراس دارند یا در اکثر مواقع معتقدند که مبتلا به بیماری غیرقابل درمانی هستند و این افکار و اعتقادات در حالی است که واکنش های جسمانی آن ها سالم است. این افراد رویدادهای طبیعی بدن را سوء تعبیر می کنند یا آن ها را بسیار بزرگتر جلوه می دهند. در واقع تعابیر غیر واقعی یا نادرست علائم سبب خود بیمارپنداری می شود.

ضابطه اصلی خود بیمارپنداری، ترس از ابتلا به یک بیماری جدی است.

این اختلال دارای شدت های هذیانی نیست و بیمار می تواند جنبه های افراطی ترس هایش را بپذیرد.

افراد مبتلا معمولا در تشریح دقیق نشانه های مرضی خود ناتوان هستند و توجه آن ها همواره در جهت ظهور بیماری های جدید است.

این افراد مدام در اینترنت در حال جستجوی علائم و دلایل بیماری ها هستند و مدام وضعیت سلامتی خود را با دیگران مقایسه می کنند، نگرانی شدید در مورد وضعیت سلامتی افراد نزدیک و همینطور بررسی مکرر فشار خون و دمای بدن از جمله خصوصیات رفتاری این افراد می باشد.

در این افراد ترس یا اضطرابی که در اکثر افراد مبتلا به بیماری واقعی وجود دارد ملاحظه نمی شود اما معمولا اشتغالی ذهنی مرضی درباره بیماری دارند.

این اختلال در کتاب راهنمای تشخیصی اختلالات روانی به دو بخش تقسیم شده است:

  1. اختلال علائم جسمانی که شامل افرادی می شود که علائم جسمانی خفیفی را مشاهده می کنند و این علائم جسمانی را به بدترین حالت ممکن تفسیر می کنند و تصور می کنند که مبتلا به بیماری صعب العلاجی هستند.
  2. اختلال اضطراب بیماری که شامل افرادی می شود که علائم جسمانی خاصی را مشاهده نمی کنند ولی به طور مکرر نگران هستند که مبادا به یک بیماری مبتلا شوند.

وسواس بیمار پنداری

سه خصوصیت عمده اختلال خودبیمارانگاری

  1. اشتغال ذهنی درباره بدن و اعمال بدن: فرد تمایل به خود - مشاهده گری دارد، نسبت به احساس های بدنی خود بیش از حد حساس است و هنگامی که متوجه سمپتوم های ناخوشایند و غیرعادی می شود در ذهنش آژیر خطر به صدا درمی آید.
  2. فوبیای بیماری (بیماری هراسی): فرد از مبتلا بودن به یک بیماری جدی یا مردن به دلیل یک بیماری ناگهانی هراس دارد. در این افراد ترس از پیری و مرگ نیز وجود دارد.
  3. ایمان به بیماری (اعتقاد راسخ به مریض بودن): حتی بعد از معاینات مکرر توسط پزشک و قوت قلب های بی پایان از سمت دوستان و اعضای خانواده فرد بازهم باور دارد که مریض است و پزشک نتوانسته است بیماری او را تشخیص دهد.

البته لازم به ذکر است که فرد خودبیمارانگار لزوما به طور مکرر به پزشک مراجعه نمی کند، برخی از افراد مبتلا به خود بیمارانگاری، روشی اجتنابی رو به کار می گیرند و به دلیل ترس از روبرو شدن و آگاه شدن از وجود بیماری های صعب العلاج در بدنشان، مدام رفتن به دکتر را به تعویق می اندازند و با اینکه مدام نگران مبتلا شدن خودشان به بیماری خاص هستند از مراجعه به پزشک اجتناب می کنند. این افراد مدام سعی می کنند افکار منفی خود را سرکوب کنند اما موفق نمی شوند، در واقع هرچه بیشتر برای سرکوب افکار منفی شان تلاش می کنند و هرچه بیشتر مراجعه به پزشک را به تعویق می اندازند اضطرابشان شدیدتر می شود.

ملاک تشخیصی اختلال خودبیمارانگاری

  • افراد مبتلا به اشتغال ذهنی شدید ترس از بیمار شدن و بیمار بودن دارند.
  • نشانه های جسمانی در فرد وجود ندارد و اگر هم وجود دارد بسیار خفیف است و اصلا تهدید آمیز نیست.
  • اشتغال دهنی این افراد در مورد بیماری به رغم ارزیابی پزشکی و غیر منطقی بودن ادامه دارد.
  • رفتارهای فرد در مورد سلامتی بسیار افراطی است.
  • اشتغال ذهنی فرد در مورد بیماری باعث اختلال در زندگی او شده و در واقع تمام زندگی او را تحت الشعاع قرار داده است.
  • نشانه های فرد بیشتر از 6 ماه است که ادامه دارد.
  • اشتغال ذهنی فرد نسبت به بیماری با نشانه های هیچ اختلال دیگری قابل توجیه نیست.

در بین بیماری هایی که ذهن افراد مبتلا به خودبیمارانگار را به خود مشغول می کند بیماری سرطان، ایدز و در دو سال اخیر کرونا، فراوانی بیشتری دارند.

ترس و درگیری ذهنی در مورد سرطان در افراد خودبیمارانگار

افرادی که درگیری ذهنی شدید نسبت به سرطان دارند هر نوع علامت ساده ای را مربوط به سرطان می دانند، به عنوان مثال علائم سرماخوردگی، سردرد، دل درد و هرچیز دیگری را به علائم سرطان ربط می دهند و به سرعت شروع به سرچ در گوگل در این مورد می کنند و با این کار اضطراب خود را شدت می بخشند. مثلا اگر در نشانه های تومور مغزی نوشته شده باشد که یکی از علائم سردرد است، فرد خودبیمار انگار با هر سردردی احتمال مبتلا شدن به تومور مغزی را می دهد و دیگر به این فکر نمی کند که سردرد می تواند دلایل مختلف دیگری هم داشته باشد در واقع این فرد بدترین حالت ممکن را در نظر می گیرد.

  • ترس و درگیری ذهنی درمورد ایدز

همه ما شنیده ایم که ایدز از طریق رابطه جنسی پرخطر و استفاده از سرم تزریقی آلوده انتقال پیدا می کند و در برخی موارد در صورت عدم بهداشت مکان هایی مثل آرایشگاه یا مطب دندانپزشکی از طریق وسایل آلوده در آرایشگاه ها و دندانپزشکی ها امکان انتقال وجود دارد.

افراد خودبیمارانگار بدون اینکه رفتار جنسی پرخطر داشته باشند و بدون اینکه از سرم تزریی آلوده استفاده کرده باشند مدام ترس از ابتلا به ایدز دارند یعنی به محض مراجعه به آرایشگاه یا مطب دندانپزشکی دچار ترس شدید و دل مشغولی شدید نسبت به این مسئله می شوند در صورتی که افرادی که خودبیمار انگار نیستند احتمال رعایت بهداشت در مطب و آرایشگاه را بیشتر از عدم رعایت آن می دانند و با وجود اطلاعاتی در این مورد دارند با هربار مراجعه، استرس و درگیری ذهنی نسبت به این مسئله پیدا نمی کنند.

  • ترس از کرونا

بیماری کرونا تاثیر بسیار زیادی در زندگی افراد در همه نقاط جهان گذاشت و ترس از بیماری و خودبیمار انگاری را بسیار افزایش داد. می توانیم بگوییم در حال حاضر خودبیمارانگاری در مورد کورونا یکی از شایع ترین موارد است که افراد بسیاری از آن رنج می برند. افرادی هستند که مراقبت های بسیار وسواسی دارند ولی در عین حال به شدت در مورد مبتلا شدن به بیماری کرونا نگرانی درگیری ذهنی دارند و هر نشانه کوچکی را به کرونا ربط می دهند. طبیعی است که این میزان درگیری ذهنی اضطراب و استرس شدیدی را به فرد وارد می کند و زندگی فرد تحت تاثیر این میزان از اضطراب به شدت مختل می شود.

رابطه اختلال خودبیمار پنداری با وسواس

اگرچه این دو اختلال دو بیماری متفاوت از هم هستند اما برخی از علائم اختلال خودبیمار پنداری و اختلال وسواس عملی با یکدیگر همپوشانی دارند. به این صورت که می توانیم بگوییم برخی از افراد مبتلا به وسواس به خودبیمار انگاری نیز مبتلا هستند اما لزوما این مسئله در مورد همه افراد صدق نمی کند یعنی نمی توانیم بگوییم که هر فرد مبتلا به وسواس لزوما خود بیمار پندار است.

علت اختلال خود بیمارپنداری

علت بروز این اختلال را می توان با استفاده از سه دیدگاه شناختی، روان پویشی و یادگیری اجتماعی تفسیر کرد.

  • دیدگاه شناختی: بر اساس دیدگاه شناختی، تعبیر نادرست علائم، منجر به خود بیمارانگاری فرد شده است. تحقیقات نشان داده است که این افراد آستانه تحمل پایین تری در برابر ناراحتی های جسمانی دارند و به دلیل سوء تعبیر علائم و طرح های شناختی اشتباه، مدام به خود هشدار بیماری می دهند.
  • دیدگاه روان پویشی: بر اساس این دیدگاه، امیال پرخاشگرانه و خصمانه نسبت به دیگران، به علائم جسمی تبدیل می شود. در واقع بر اساس این دیدگاه، خودبیمار انگاری، دفاعی در مقابل احساس گناه، احساس شرارت ذاتی و احترام به نفس پایین است و نشانه ای از توجه مفرط به خود می باشد و درد و رنج جسمی وسیله ای برای جبران و کفاره دادن (ابطال) می شود و به صورت استحقاق تنبیه برای کارهای نادرست گذشته (خواه واقعی، خواه خیالی) تجربه می شود.
  • دیدگاه یادگیری اجتماعی: بر اساس این دیدگاه، همسان سازی با والدین و دیگر اعضاء خانواده، توجه بیش از حد والدین به کودک، آسیب یا بیماری های اولیه دوره کودکی عامل به وجود آمدن این اختلال می باشد. طبق دیدگاه یادگیری اجتماعی بیماری های جدی یکی از اعضای خانواده نیز می تواند دلیلی برای بروز اختلال باشد.

استرس و اضطراب شدید و اختلالات روانی دیگر مثل وسواس، اضطراب و افسردگی نیز می توانند فرد را مستعد ابتلا به این بیماری کنند.

همچنین اگر خانواده فرد، سابقه اختلالاتی مثل اضطراب و افسردگی و دیگر اختلالات روانی را داشته باشند، نقش ژنتیک را نیز در بروز این اختلال می توانیم موثر بدانیم.

منبع : بهترین و سریع ترین درمان وسواس خود بیمار پنداری

بازدید : 167
پنجشنبه 11 شهريور 1400 زمان : 17:19

اعتیاد به الکل | نشانه ها، علل و درمان اعتیاد به الکل

نشانه های اعتیاد به الکل چه می باشد؟ الکل از مواد اعتیاد آور به حساب می آید و قدرت اعتیاد آوری آن« از دیگر مواد کمتر نیست و باعث می شود تا تاثیر عملکرد بدن کاهش یابد و به همین دلیل جز مواد کند کننده دسته بندی می شود، بنابراین الکل بر روی مغز این افراد اثر می گذارد و سرعت پردازش اطلاعات در ذهنش کم می شود و عکس العمل های کندتری در موقعیت ها از خود نشان می دهد، بریده بریده سخن گفتن، سخت راه رفتن از نشانه های اعتیاد به الکل می باشد.

برای آن که در این زمینه اطلاعات بیشتری کسب کنید و آگاهی شما در مورد الکل افزایش یابد این مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید.

چه زمانی مصرف الکل اعتیاد محسوب می شود؟

افرادی که الکل استفاده می کنند و به آن اعتیاد دارند تحت عنوان الکلیسم شناخته می شوند، سالانه تعداد زیادی از افراد هستند که به آن وابسته شده اند و تحت تاثیر آن قرار گرفته اند، بسیاری از افراد هستند که از نوشیدنی های الکلی استفاده می کنند اما در صورتی که اعتیاد اتفاق می افتد که فرد به صورت مکرر الکل استفاده کند و بدن او در مقابل الکل تحمل زیادی داشته باشد و در این صورت شخص دچار وابستگی جسمی و روانی شود. چون بدن فرد در برابر الکل تحمل دارد برای آن که لذت های قبلی را درک کند مجبور می شود میزان الکل مصرفی را افزایش دهد و در صورتی که به صورت مداوم میزان مصرف افزایش یابد بر شدت اعتیاد و وابستگی فرد افزوده می شود.

علائم اعتیاد به الکل

برای این که متوجه شوید آیا شما و اطرافیان تان به الکل وابسته شده است یا خیر علائم و نشانه های زیر را مورد بررسی قرار دهید، برای تشخیص نهایی باید از متخصص در حوزه اعتیاد کمک بگیرید و با او مشورت کنید:

  • افزایش میزان یا تعداد دفعات مصرف
  • ایجاد تحمل بسیار بالا در برابر تاثیرات الکل
  • نوشیدن الکل در زمان های نامناسب ( برای مثال فرد بعد از بیدار شدن اولین کاری که انجام می دهد نوشیدن الکل می باشد.)
  • اجتناب از رفتن به مکان هایی که نمی تواند در آن نوشیدنی های الکلی مصرف کند.
  • تغییر در روابط دوستانه، با افرادی دوست می شود که اهل مصرف الکل هستند.
  • پنهان کردن مصرف
  • وابستگی به مصرف الکل برای انجام عملکردهای روزانه
  • افزایش میزان خواب آلودگی، افسردگی و مشکلات هیجانی
  • درگیری با مشکلات قانونی و اداری مانند دستگیری و اخراج شدن از محیط کار

دلایل روی آوردن و اعتیاد به الکل

افرادی که به الکل وابسته می شوند تنها به خاطر دلیل خاصی نمی باشد بلکه علائم دست به دست هم می دهند تا باعث وابسته و معتاد شدن فرد شوند در زیر نمونه ای از دلایلی که باعث می شود فرد الکل مصرف کند، بیان شده است که عبارت اند از:

  • اختلالات خواب
  • اختلالات اضطرابی
  • اختلالات افسردگی
  • خود درمانی برای مشکلات هیجانی
  • عوامل وراثتی و ژنتیکی
  • فرار از مشکلات زندگی

اثرات کوتاه مدت اعتیاد به الکل

بعد از این که فرد الکل مصرف می کند وارد گردش خون می شود و از این طریق به مناطق مختلف بدن وارد شده و کارکرد آن مناطق را با اختلالاتی رو به رو می کند، شدت این اختلالات با توجه به میزان مصرف مواد در فرد متفاوت می باشد که در ادامه به برخی از اثرات مصرف می پردازیم.

  • عدم کنترل هیجانات
  • عدم حفظ چهارچوب های شخصی و اجتماعی
  • گرم شدن و افزایش دمای بدن
  • زیاد شدن اسید معده
  • تاثیر روی مخچه و ناهماهنگی در حرکات
  • ناتوانی در انجام حرکات دقیق
  • کند شدن واکنش ها به محرک های محیطی
  • بروز خشم و پرخاشگری
  • تاری دید
  • عدم پیوستگی صحبت ها و تفکر پراکنده
  • تهوع و سردرد
  • اثرات روی حافظه

اثرات بلند مدت اعتیاد به الکل

افرادی که به صورت مداوم و طولانی مدت از الکل استفاده می کنند به عوارض مزمنی دچار خواهند شد که سالیان سال فرد را درگیر خود می کند و اگر از الکل طبی هم استفاده شود همین آثار و اثرات مخرب را به همراه خواهد داشت.

  1. هپاتیت الکلی

یکی از شایع ترین بیماری هایی که به خاطر اعتیاد به الکل در فرد به وجود می آید بیماری های کبدی می باشد، هپاتیت الکلی بیماری است که شخص به خاطر مصرف زیاد الکل به آن مبتلا می شود و درد هایی بی سابقه و نامعقولی در اطراف شکم، تب و یرقان نشانه ها و علائم این بیماری می باشند، در صورتی که از الکل به مدت طولانی استفاده شود، هپاتیت الکلی عوارض خطرناکی را به همراه خواهد داشت و ممکن است باعث مرگ شود و در صورتی که فرد مصرف الکل را قطع کند و به سراغ درمان برود می تواند بهبود یابد و بیماری را شکست دهد.

  1. سیروز کبدی

سیروز کبدی یکی از بیماری هایی است که به خاطر مصرف زیاد الکل به وجود می آید، که به زخم کبدی معروف می باشد، افرادی که به سیروز کبدی مبتلا هستند باید برای جلوگیری از مرگ مصرف مواد الکلی را قطع کنند، بیماری کبدی برگشت پذیر نمی باشد اما در صورتی که مصرف الکل متوقف شود شانس فرد برای زنده ماندن افزایش می یابد. تاکنون درمان های بسیاری برای این بیماری عنوان شده است اما در برخی موارد پیوند کبد تنها راه آن می باشد.

  1. اعتیاد به الکل، هپاتیت C

افرادی که به هپاتیت C مبتلا هستند در برابر عوارض مصرف الکل آسیب پذیر می باشند و در صورتی که به طور زیاد الکل استفاده کنند به بیماری هایی مانند سیروز کبدی و یا سرطان کبد مبتلا می شود و احتمال مبتلا شدن به بیماری های کبدی در آن ها افزایش می یابد.

  1. سرطان

افرادی که الکل استفاده می کنند و مصرف آن ها مداوم و زیاد می باشد بیش تر احتمال دارد گرفتار بیماری هایی مانند سرطان، به ویژه سرطان مری، دهان، گلو، حنجره، روده، رکتوم و سینه شوند.

  1. التهاب لوزالمعده

لوزالمعده قند خون را با ترشح انسولین تنظیم می کند و باعث می شود تا غذا به خوبی هضم شود، افرادی که به الکل اعتیاد دارند با مصرف الکل به لوزالمعده خود آسیب رسانده و منجر به شکل گیری بیماری التهاب لوزالمعده یا پانکراتیت می شوند.

پانکراتیت در صورتی که حاد باشد باعث به وجود آمدن درد های شکمی شدید کشنده می شود و اگر مزمن باشد دل درد های مزمنی را به همراه خواهد داشت و باعث می شود فرد دچار اسهال و وزن او به شدت کاهش یابد.

  1. آسیب به قلب

افرادی که به الکل اعتیاد دارند در کارکرد قلب آن ها اختلالاتی به وجود می آید و احتمال دارد دچار حملات قلبی، سکته و فشارخون شوند.

  1. کاهش سیستم ایمنی

اعتیاد به الکل ممکن است باعث کاهش و ضعف ایمنی شود و در این صورت فرد در برابر بیماری های گوناگون مقاومت کمتری داشته باشد و به سرعت مریض شود.

  1. اعتیاد به الکل، مغز

الکل اگر زیاد مصرف شود اثرات جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت و بر روی قدرت تصمیم گیری و رشد فرد تاثیر می گذارد، این امر در نوجوانان بیشتر نشان داده می شود و تاثیرات طولانی مدت و مخربی بر روی حافظه فرد مصرف کننده می گذارد که متاسفانه قابل جبران نخواهد بود، هم چنین افرادی که وابستگی آن ها به الکل زیاد است به طور متوسط ده سال از عمر آن ها کاسته می شود.

بیشترین میزان مرگ و میر از مواد مربوط به مواد الکلی می شود، از نوع دیگر بیماری هایی که الکل بر روی مغز و حافظه اثر می گذارد می توان به سندروم ورنیکه کورساکوف اشاره نمود، مادرانی که در دوران شیردهی و بارداری از الکل استفاده می کنند نیز برای کودک شان مشکلاتی مانند سندروم جنین الکلی را به وجود می آورند.

  1. اعتیاد به الکل، بروز مشکلات مرتبط با باروری

بر اساس تحقیقاتی که در زمینه اثرات بلند مدت الکل انجام شده است به این نتیجه رسیده اند که اعتیاد به این ماده باروری زنان و مردان را تحت تاثیر قرار می دهد و در نتیجه بارداری فرد با دشواری هایی رو به رو خواهد شد، البته این موضوع تنها به افرادی که الکل به صورت مداوم و طولانی استفاده می کنند مربوط نمی شود بلکه اگر به صورت تفریحی هم استفاده شود در باروری فرد ممکن است مشکلاتی را به وجود آورد.

  1. تغییرات رفتاری

افرادی که الکل مصرف می کنند به مرور زمان دچار تغییرات رفتاری می شوند و پرخاشگر شده و تحریک پذیری بالاتری را خودشان نشان می دهند، این مسئله ممکن است باعث به وجود آمدن اختلالات بین فردی شود و فرد دچار انزوا و گوشه گیری شود، به همین خاطر بسیار اهمیت دارد که فرد اعتیاد به الکل را ترک کند و علاوه بر سم زدایی بدن باید درمان های روان شناختی را برای اصلاح رفتارش انجام دهد تا رفتار های پرخاشگرانه او کنترل و درمان شود.

منبع : اعتیاد به الکل | یک روزه الکل را ترک کردم

تعداد صفحات : 32

درباره ما
موضوعات
اطلاعات کاربری
نام کاربری :
رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    <
    پیوندهای روزانه
    آمار سایت
  • کل مطالب : 322
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 59
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 60
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 265
  • بازدید ماه : 604
  • بازدید سال : 1952
  • بازدید کلی : 70388
  • کدهای اختصاصی