بهاره طاهری

اختلال دوقطبی در کودکان نوعی اختلال سلامت روان است، آیا فرزند شما دچار تغییرات شدید خلق و خو و رفتار می شود؟ آیا کودک شما نسبت به سایر بچه ها بسیار هیجان زده تر یا تحریک پذیرتر است؟ آیا متوجه می‌شوید که کودک شما بیشتر از سایر کودکان چرخه‌های تغییرات خلقی را پشت سر می‌گذارد؟ آیا این تغییرات خلقی بر رفتار فرزند شما در مدرسه یا خانه تأثیر می گذارد؟

که باعث تحریک پذیری قابل توجه و نوسانات خلقی در کودکان می شود. هیچ درمان مشخصی برای اختلال دوقطبی وجود ندارد، اما با درمان موثر (درمان و دارو) کودک می تواند روند رشد طبیعی را طی کند.

اختلال دوقطبی مانیا در کودکان

اختلال دوقطبی (که قبلاً به عنوان بیماری شیدایی-افسردگی یا افسردگی شیدایی شناخته می‌شد) می‌تواند ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد و در توانایی شما برای انجام فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد کند.

این جابجایی‌ها می‌توانند ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشند و توانایی شما را برای انجام کارهای روزمره مختل کنند.

در اکثر مواقع افراد در نوجوانی یا بزرگسالی مبتلا به اختلال دوقطبی تشخیص داده می شوند، اما علائم می توانند زودتر در دوران کودکی ظاهر شوند.

انواع مختلفی از اختلال دوقطبی وجود دارد که بیشتر آن ها شامل تجربه دوره های شیدایی و افسردگی است. با این حال، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی همیشه دوره های شیدایی یا دوره های افسردگی را تجربه نمی کنند.

شیدایی وضعیتی است که در آن فرد یک دوره تغییرات غیرعادی بالا و شدید در خلق و خو، احساسات، سطح انرژی و سطح فعالیت خود دارد. افراد مبتلا به انواع خاصی از اختلال دوقطبی می توانند هیپومانیا را تجربه کنند که شکل دیگری از شیدایی است.

در طول دوره افسردگی، فرد مبتلا خلق و خوی ضعیف یا افسرده از دست دادن علاقه به بیشتر فعالیت ها و همچنین بسیاری از علائم افسردگی دیگر را تجربه می کنند.

اوتیسم و اختلال دوقطبی

مانند سایر اختلالات روانپزشکی، مطالعات نشان می دهد که اختلال دوقطبی در میان کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم نسبتاً شایع می باشد. برخی مطالعات نشان داده اند که ۲۷ درصد از مبتلایان به اوتیسم و اختلال دوقطبی را نیز دارند.

روانپزشکان اغلب داروهای روانگردان را برای درمان اختلال دوقطبی تجویز می کنند. لیتیوم یکی از رایج ترین درمان ها است. متأسفانه، لیتیوم اغلب عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد می کند که می تواند شامل تشنگی، خیس کردن بستر، لرزش دست ها و حتی مشکلات تهدید کننده زندگی باشند. این امر به ویژه در مورد افرادی که مشکلات ارتباطی دارند بسیار نگران کننده است، زیرا ممکن است نتوانند مراقبین را در مورد عوارض جانبی که تجربه می کنند آگاه سازند.

اختلال دوقطبی چگونه بر کودکان تأثیر می گذارد؟

اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان با بزرگسالان متفاوت است. بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب دوره های واضح شیدایی یا افسردگی دارند که یک هفته یا بیشتر طول می کشد.

در کودکان و نوجوانان، مراحل ممکن است وضوح کم تری داشته باشند و تغییرات ممکن است سریعتر اتفاق بیفتد. برای مثال، ممکن است دوره‌هایی از سرگیجه، طغیان خشم و گریه‌های بی‌مورد را در طول روز از خود نشان دهد.

اختلال دوقطبی با نوسانات خلقی و فراز و نشیب های معمولی که هر کودک و نوجوانی با آن روبرو می شود متفاوت است. تغییرات خلقی در اختلال دوقطبی شدیدتر است و در موارد زیر خود را نشان می دهد:

• تغییر در الگوهای خواب.
• تغییرات در سطح انرژی.
• ناتوانی در تمرکز و توانایی تفکر واضح.
• علائم اختلال دوقطبی می تواند عملکرد کودک را در مدرسه یا کنار آمدن با دوستان و اعضای خانواده دشوار کند.
• برخی از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است سعی کنند به خود آسیب برسانند یا اقدام به خودکشی کنند.

اختلال دوقطبی در کودکان چقدر شایع است؟

مطالعات نشان می دهد که حدود ۴ درصد از افراد زیر ۱۸ سال، از جمله کودکان ۵ ساله، به اختلال دوقطبی مبتلا هستند.

برای در نظر گرفتن این موضوع، در اینجا شایع ترین شرایط سلامت روانی که کودکان را تحت تاثیر قرار می دهند آورده شده است:

• ۸ درصد از کودکان اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) دارند.
• ۴ درصد کودکان دارای اختلال اضطراب هستند.
• ۴ درصد از کودکان افسردگی دارند.

علائم اختلال دوقطبی در کودکان

دوره‌های شیدایی دوره‌هایی را توصیف می‌کنند که کودک احساس هیجان، اعتماد به نفس و انرژی زیادی دارد. این احساس می تواند به سرعت جای خود را به سردرگمی، حرکتی و احتمالاً خشم بدهد.

دوره‌های افسردگی دوره‌هایی را توصیف می‌کنند که کودک احساس غمگینی (افسردگی) و انرژی کم دارد.

اپیزودهای افسردگی، شیدایی یا مختلط، طبق تعریف، تغییری در رفتار است که با حالت اولیه و اصلی کودک متفاوت است.

علائم و نشانه های دوره های شیدایی در کودکان

در طول یک دوره شیدایی، کودک شما ممکن است:

• بیش از حد شاد، امیدوار و هیجان زده است که با رویدادهای بیرونی همخوانی نیست.
• انرژی زیادی داشته و بسیار فعال باشد.
• کج خلقی های مکر داشته باشد.
• نافرمان بوده و طبق قوانین پیش نمی رود.
• روزهایی را بدون خواب ادامه می دهد.
• بی حوصله و بی قرارتر از حد معمول است.
• خیلی سریع صحبت می کند.
• حواس پرت می باشد، نمی تواند روی یک ایده خاص تمرکز کند
• باور دارد که مهارت‌ها و قدرت‌های غیرواقعی می باشد و می‌تواند کارهایی را انجام دهند که دیگران نمی‌توانند انجام دهند.
• به نظر می رسد بیش از حد علاقه مند یا درگیر فعالیت های لذت بخش اما پرخطر، مانند رابطه محافظت نشده و نوشیدن الکل است.
• کارهای مخاطره آمیز یا بی پروا انجام می دهد که نشان دهنده قدرت قضاوت ضعیف است.

منبع : اختلال دوقطبی در کودکان |اوتیسم و اختلال دوقطبی

درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای یک مشکل و اختلال سلامت روان واقعی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و بیش ترین افرا معتاد به آن نوجوان و کودکان در سن رشد هستند و همین والدین آن ها را بسیار نگران می سازد.

سازمان بهداشت جهانی این بیماری را به‌عنوان «اختلال بازی» نام گذاری کرده است این اختلال به حدی شدید می باشد که زندگی فرد را به طور کامل تحت تاثیر قرار می دهد و باعث می شود که فرد از خواسته ها و اتفاقات زندگی خود غافل شود.

اگرچه میلیاردها نفر به بازی های ویدیویی می پردازند، اما اکثریت آن ها اعتیادی به بازی ندارند. سازمان بهداشت جهانی تعداد افراد مبتلا به اعتیاد را ۳ تا ۴ درصد تخمین زده است. تفاوت بین یک سرگرمی سالم و اعتیاد در تأثیر منفی بازی در زندگی شما است.

معمولاً فرد معتاد به بازی، نقص قابل توجه در عملکرد شخصی، خانوادگی، اجتماعی، آموزشی، شغلی یا سایر زمینه های مهم را تجربه می کند.

اعتیاد به بازی های رایانه ای چیست؟

اعتیاد به بازی یک اعتیاد رفتاری است که به الگویی از بازی های مکرر و مداوم اشاره دارد، علیرغم پیامدهای منفی که این امر ایجاد می کند، از جمله مشکلات روابط، مالی یا کاری این رفتار ادامه پیدا می کند و جنبه های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.

اعتیاد به بازی را می توان به دو نوع مجزا تقسیم کرد که شامل موارد زیر می باشد:

• اعتیاد به بازی های ویدیویی تک نفره. این نوع بازی ها فقط یک بازیکن را شامل می شوند و تمایل دارند مجموعه ای از ماموریت ها را تکمیل کنند.
• اعتیاد به بازی های ویدیویی چند نفره. بازی های چند نفره آنلاین بازی های ویدئویی هستند که با افراد دیگر در مکان های مختلف در سراسر جهان از طریق اتصال به اینترنت بازی می شوند. این بازی‌ها به دلیل نداشتن پایان رسمی مانند بازی‌های تک‌نفره، بیشتر باعث اعتیاد می شوند.

چه چیزی باعث اعتیاد به بازی های آنلاین می شود؟

بازی‌های رایانه ای به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با استفاده از روان‌شناسی رفتاری پیشرفته، اعتیادآور باشند تا شما را درگیر خود نگه دارند. بازی‌ها تجربیاتی هستند که مقدار زیادی دوپامین در اختیار شما قرار می‌دهند و قرار گرفتن بیش از حد در معرض این سطح از تحریک می‌تواند باعث تغییرات ساختاری در مغز شما شود.

بازی‌ها به قدری شما را درگیر می کنند که می‌توان ساعت‌ها بدون اینکه حتی یک دقیقه از آن گذشت، بازی کرد.

علائم اعتیاد به بازی های رایانه ای

انجمن روانپزشکی آمریکا ۹ علامت هشدار دهنده را شناسایی کرده است که هنگام تشخیص اختلال بازی باید آن ها را بررسی کنید ولی برای درمان قطعی بهترین کار این است که از مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.

• اشتغال ذهنی به بازی های ویدیویی.
• علائم ترک در هنگام حذف بازی. این علائم معمولاً به عنوان تحریک پذیری، اضطراب، بی حوصلگی، هوس یا غم توصیف می شوند.
• تلاش های ناموفق برای کنترل مشارکت در بازی های ویدیویی.
• از دست دادن علاقه به سرگرمی ها و سرگرمی های قبلی در نتیجه و به استثنای بازی های ویدیویی.
• ادامه استفاده بیش از حد از بازی ها علیرغم آگاهی از مشکلات روانی اجتماعی.
• اعضای خانواده، درمانگران یا دیگران را در مورد بازی خود فریب می دهد.
• استفاده از بازی های ویدئویی برای فرار یا تسکین خلق و خوی منفی (مانند احساس درماندگی، گناه، اضطراب).
• به دلیل اعتیاد به بازی های رایانه ای، رابطه، شغل، فرصت تحصیلی یا شغلی قابل توجه را به خطر انداخته یا از دست می دهد.

عوارض اعتیاد به بازیهای کامپیوتری

اعتیاد به بازی های رایانه ای یک اختلال سلامت روان اجباری است که می تواند به زندگی فرد آسیب جدی وارد کند. معمولاً فرد معتاد به بازی‌های ویدیویی بیش از ۱۰ ساعت در روز را به بازی اختصاص می‌دهد. اعتیاد به بازی های رایانه ای باعث می شود که کودکان رژیم غذایی ضعیفی داشته باشندکه عمدتاً از نوشیدنی های انرژی زا پر از کافئین و شکر تشکیل شده است و بسیاری از آن ها دچار کم آبی و سوء تغذیه هستند.

آگورافوبیا

در موارد شدیدتر، معتادان به بازی، آگورافوبیا را تجربه می کنند (نوعی اختلال اضطرابی که در آن از ترک خانه و حضور در جامعه می‌ترسند ).

اعتیاد به بازی های رایانه ای معمولاً باعث می شود که فرد بدخلق، تحریک پذیر، افسرده و پرخاشگر هستند و به دلیل بازی کردن از رفتن به مدرسه یا کار خودداری می کنند. معتاد شدن به بازی به معنای تجربه اختلال عملکردی در چندین زمینه از زندگی است و اثرات طولانی مدت آن می تواند ویرانگر باشد. معتادان به بازی از دانشگاه رد می شوند، طلاق می گیرند و با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند.

بی تحرکی

به طور کلی می توان گفت که نوجوانان و کودکان مبتلا به این اعتیاد از تحرک و فعالیت جسمانی خیلی کمی برخوردار هستند در این شرایط افزایش وزن و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ به شدت افزایش می یابد بنابراین حتما دقت کافی را داشته باشید که کودکتان تحرک کافی را داشته باشد.

عدم مشارکت اجتماعی

یادگیری مهارت های اجتماعی یکی از نکاتی می باشد که اعتیاد به بازی های کامپیوتری آن را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و باعث کاهش آن می گردد. اطمینان حاصل کنید که فرزندتان مهارت های اجتماعی لازم را یاد گرفته و در جمع می تواند با همسالان و بزرگسالان ارتباط کافی را برقرار کند.

مشکلات تمرکز

توجه و تمرکز برای کودکان امر مهمی می باشد، کودکان باید بتوانند در انجام تکالیف و مسئولیت های خود تمرکز کنند اما بازی های کامپیوتری این توانایی را از کودکان می گیرند. به طور مثال کودکانی که به بازی های ویدیویی معتاد هستند به ندرت می توانند کتاب بخوانند و تمرکز خود را در طول داستان حفظ کنند.

افزایش پرخاشگری یا خشونت

بسیاری از بازی های ویدیویی حرکات پرخاشگرانه، مرگ دلخراش را نشان می دهند. متاسفانه در این سن کودک فرق میان واقعیت و بازی را متوجه نمی شود و همین باعث افزایش خشونت، پرخاشگری و حتی کابوس های طولانی مدت کودک می شود. به طور مثال کودک درک نمی کند که زامبی ها وجود ندارند و نباید بترسد.

به همین دلیل همیشه از والدین خواسته می شود تا نظارت کافی بر بازی های کودک را داشته باشند.

تشنج و آسیب های استرس مکرر

بچه ها و افرادی که صرع دارند ممکن است تحت تاثیر نمایشگر بازی یا اتفاقات بازی دچار حملات شوند. چراغ‌ها و رنگ‌های نمایشگر بازی‌های ویدیویی ممکن است باعث فعالیت تشنجی در برخی از بازیکنان شود. علاوه بر این بازی مکرر باعث درد در ناحیه کمر، دست، گردن و مچ می شود.

منبع : درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای | ۴۰ درمان قطعی

علائم افسردگی در نوجوانان دختر بسیار مهم می باشد زیرا احتمال ابتلای دختران نوجوان به اختلالات خلقی مانند افسردگی دو برابر بیشتر از پسران نوجوان است.

دلیل این امر ممکن است به روند تکاملی و اینکه چگونه دختران و پسران به طور متفاوتی در ارتباط با محرک های عاطفی قرار می گیرند، مربوط باشد.

شکی نیست دختران از نظر عاطفی سریع‌تر از پسران بالغ می‌شوند و از نظر بیولوژیکی برای پرورش نوزادان و کودکان آماده می گردند، در حالی که پسران از نظر بیولوژیکی برای ادامه نسل خود و تمایل به محافظت از خانواده تلاش می‌کنند.

این مزیت تکاملی ممکن است در دنیای مدرن که در آن نوجوانان حدود شش سال یا بیشتر را در نوعی برزخ سپری می‌کنند (هنوز آنقدر بزرگ نشده‌ که با آن ها به عنوان بزرگسالان رفتار شود و بزرگ تر از از آن‌ است که بتوان با او به عنوان کودک رفتار کرد) کمی آسیب ببیند و دچار افسردگی یا اضطراب شوند.

دلیل این مشکل هر چه که باشد، سال های نوجوانی زمینه مناسبی برای ایجاد افسردگی و اضطراب در دختران نوجوان است بنابراین باید راه های درمان پیشگیری و علائم افسردگی در نوجوانان دختر را بدانید.

نشانه ها و علائم افسردگی در نوجوانان دختر

یکی از نشانه های دختر افسرده، کناره گیری است. نوجوان افسرده شروع به حذف خود از فعالیت‌ها، محیط‌ها و رویدادهای اجتماعی می‌کند که قبلاً با شادی در آن ها شرکت می کرده است.

علاوه بر این از علائم افسردگی در نوجوانان دختر می توان به افت نمرات در کارنامه درسی او اشاره کرد. نشانه های بارز و اساسی دیگر افسردگی در نوجوان دختر شامل موارد زیر می باشد:

• خیلی بیشتر از حد معمول یا خیلی کمتر از حد معمول می خوابد
• عادات غذایی خود را به شدت تغییر دهد ( پرخوری یا کم خوری)
• عزت نفس پایین از نشانه های بارز علائم افسردگی در نوجوانان دختر می باشد.
• نادیده گرفتن سلامت جسمانی
• عصبانی شدن بر سر مسائل کوچک
• نمی خواهند در مورد آینده بحث کنند
• اعتیاد به گوشی های هوشمند یا رسانه های اجتماعی
• مشکل در تمرکز، به خاطر سپردن و تصمیم گیری
• از کمبود انرژی یا عدم علاقه به فعالیت ها شکایت می کند
• روی افکار یا اعمال خودکشی متمرکز است
• سوء مصرف مواد مخدر یا الکل می تواند در برخی از موارد شدید علائم افسردگی در نوجوانان دختر باشد.

شدت علائم افسردگی در نوجوانان دختر می تواند متفاوت باشد و نوجوان می تواند روزهای خوب و بد داشته باشد. گاهی اوقات تشخیص تفاوت بین علائم افسردگی در نوجوانان دختر و تغییراتی که در دوران نوجوانی تجربه می کنید دشوار است، اما مهم است که با نوجوان خود صحبت کنید و دقیقاً احساس آن ها را درک کنید.

این کار نه تنها به درک خلق و خوی آن ها کمک می کند، بلکه با صحبت کردن با شخصی که به آن ها اعتماد دارند، احساس آرامش می کنند.

والدین باید بدانند که دو نوع افسردگی وجود دارد که باید علائم افسردگی در نوجوانان دختر را بدانند:

1. اختلال افسردگی اساسی که بارز ترین نوع افسردگی است و می‌تواند فرد مبتلا را ماه‌ها در ناامیدی عمیق غرق کند به طوری که فرد حتی نتواند از تخت خواب خود فاصله بگیرد و کارهای همیشگی خود را انجام دهد.
2. اختلال دیس تایمیک، که افسردگی است که با شدت کمتری بروز می کند اما می تواند سال ها ادامه داشته باشد. علاوه بر افسردگی، دختران نوجوان اغلب با اضطراب نیز مواجه هستند.

چرا دختران نوجوان بیشتر از پسران نوجوان افسردگی را تجربه می کنند؟

دختران از نظر شناخت عاطفی بهتر و سریعتر از پسرها به بلوغ می رسند و این طبیعت حساس آن هاست که آن ها را در برابر افسردگی و اضطراب آسیب پذیرتر می کند. در ادامه علائمی آورده شده است که باعث افسردگی دختران می شود و آن ها را بیش تر از پسران در برابر افسردگی در سنین نوجوانی حساس می سازد:

۱. تفاوت های هورمونی

دختران نوجوان زود به بلوغ می رسند، تغییرات هورمونی ممکن است خطر ابتلا به افسردگی را برای برخی از دختران افزایش دهد، با این حال، نوسانات خلقی موقت مربوط به بلوغ طبیعی است. با این حال، این تغییرات به تنهایی باعث افسردگی نمی شود.

تغییرات بدن، بزرگ شدن سینه ها در دوران نوجوانی، اضافه وزن و مشکلات دیگر باعث می شود که نوجوان حساس تر شود و بیش تر در معرض افسردگی قرار بگیرد.

۲. تفاوت در اجتماعی شدن

به دختران آموزش داده می شود که نسبت به عقاید دیگران حساس تر باشند.

۳. رویدادهای استرس زا زندگی

شواهد حاکی از آن است که زنان در طول زندگی خود ممکن است رویدادهای استرس زاتری را تجربه کنند و نسبت به آن ها حساسیت بیشتری نسبت به پسران داشته باشند.

۴. قدرت نابرابر

فشار تحصیلی و انتظارات تحصیلی برای زنان بیشتر است و جامعه انتظارات بیش تری از آن ها دارد. در همه جای جهان زنان برای رسیدن به مقام مشابه مردان باید بیش تر از آن ها تلاش کنند. نوجوانان نیز این امر را در مدرسه و در خانه بخصوص در صورت حضور برادر بزرگ تر درک می کنند.

بسیاری از خانواده ها آزادی بیش تری برای پسران خود در نظر می گیرند و دختران را محدود تر می کنند این امر باعث می شود که دختران احساس افسردگی پیدا کنند.

منبع : تمام علائم افسردگی در نوجوانان دختر که باید بدانید

در ۲ تا ۳ سالگی کودک گاهی رفتارهایی دارد که مورد قبول خانواده نیست بنابراین باید بعد از یافتن علت راه‌های مقابله با این رفتارهای نامناسب را بیابید.

🔺شاید عصبانی است

عصبانیت شایع‌ترین مشکل بچه‌هاست. این عصبانیت در واقع تجلی درد و ناکامی کودک به دلیل ناتوانی او در کنترل جهان اطراف است. از آنجا که کودک نوپاست، هر چند احساسات او بسیار قوی است اما وسیله کافی برای ابراز ناامیدی را ندارد و همین او را بیش از پیش ناامید کرده و از عصبانیت منفجر می‌کند. در نهایت او با تنها وسیله‌ای که در اختیار دارد به دیگران حمله می‌کند یعنی با کتک زدن.

🔺جلب توجه می‌کند

کودک نیاز به توجه دارد به‌طور معمول او ترجیح می‌دهد از راه‌های مثبت یعنی با انجام کارهای خوب این توجه را به‌دست آورد اما اگر تشویق کارهای خوب به اندازه کافی نباشد و کودک مورد بی‌توجهی قرار گیرد، برای او توجه منفی هم بهتر از بی‌توجهی است. کودکی که اغلب مورد غفلت واقع می‌شود ممکن است پس از مدتی کشف کند که اگر جنگ و دعوا راه بیندازد و دیگران را بزند در مرکز توجه دیگران قرار می‌گیرد.

🔺ارتباط کلامی را یاد دهید

کودک باید بیاموزد که از کلمات برای بیان احساسات منفی‌اش استفاده کند. به کودک یاد بدهیم در زمان مناسب بگوید «الان عصبانی هستم!» وقتی کـودک بتواند احساسات خود را مستقیما و مانند افراد بالغ بیان کند، شیوه کتک زدن به تدریج متوقف می‌شود.

🔺احساساتش را تصدیق کنید

کودک می‌زند چون نمی‌تواند احساسات خود را به ما منتقل کند. وقتی به احساسات کودک آگاه باشید و آن ‌را تصـدیق کنید، دیگر دلیلی برای کتک زدن وجود ندارد. مثـلا به او بگـویید «حتمـا از اینکه به تـو اجـازه نداده‌ام این‌کار را بکنی خیلی ناراحت هستی!» با این جمله به او نشان می‌دهید که احساس او را درک کرده‌اید و به او حـق می‌دهید که احسـاس عصبانیت کند و این طبیعی است. آنچه ما با این کار به او می‌آموزیم، این است که با روشی غیر از کتک زدن عصبانیت خود را ابراز کند

منبع : چرا فرزندم کتک میزند؟

اختلال لالی انتخابی (selective mutism) نوع خاصی از اختلال اضطراب است که مشخصه عمده ی آن ناتوانی پایدار برای صحبت کردن در موقعیت های اجتماعی (مانند مدرسه، یا در حضور هم‌بازی ها) است، این اختلال معمولاً در کودکی شروع شده و در صورت عدم درمان و توجه لازم، می تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد.

لالی انتخابی با پیشرفت آموزشی یا شغلی یا ارتباط اجتماعی تداخل می یابد و برای تشخیص آن، باید این حالت ظرف یک ماه تداوم یابد و تنها به ماه اول مدرسه (زیرا در این دوره اکثر کودکان خجالت می کشند و از این رو تمایلی به صحبت کردن ندارند) اکتفا نگردد.

درصورتی که ناتوانی افراد در صحبت کردن تنها به دلیل عدم شناخت یا بلد نبودن زبان گفتاری مورد نیاز در آن موقعیت اجتماعی است نباید به عنوان لالی انتخابی تشخیص داده شود. همچنین، اگر اختلال با خجالت ارتباط بیشتری داشته باشد نباید احتمال وجود لالی انتخابی را داد.

علاوه بر این در صورت مشاهده اسکیزوفرنی یا دیگر اختلالات روان پریش رخ دهد نیز نباید به عنوان اختلال لالی انتخابی تشخیص داده شود. در عوض، با ارتباط از طریق بیان های کلامی استاندارد (گفتار درمانی)، کودکان دارای این اختلال ممکن است بتوانند با اشارات، صداکشی های همزمان، کوتاه یا تک هجایی یا با تغییر صدا ارتباط برقرار کنند.

اختلالات مرتبط با اختلال لالی انتخابی

مشخصه های مرتبط لالی انتخابی ممکن است شامل کمرویی پیش رونده، ترس از خجالت در اجتماع، گوشه گیری و عقب نشینی اجتماعی، چسبیدن به دیگران، صفات وسواسی گونه، منفی گرایی، قشقرق های وحشتناک، نشان دادن رفتار کنترل کننده یا نافرمانی به ویژه در خانه باشد.

امکان اختلال شدید در کارکرد اجتماعی و تحصیلی وجود دارد. مورد تمسخرگرفته شدن، سرزنش و مقصر شناخته شدن توسط همسالان نیز در این شرایط متداول است. اگرچه کودکان با این اختلال عموماً دارای مهارت های نرمال زبان هستند اما ممکن است گاهاً با اختلال ارتباطی (اختلال واج شناختی، اختلال زبان فراگیر، اختلال زبان بیانی دریافتی ترکیبی) یا شرایط ناشی از گذراندن دوره پزشکی عمومی ناشی از نابهنجاری ها در گفتار مرتبط شود.

اختلالات اضطرابی (بالاخص فوبیای اجتماعی)، عقب ماندگی ذهنی، معالجات بیمارستانی یا محرک های مفرط تنش زای روانشناختی ممکن است در بروز این اختلال نقش داشته باشند. کودکان مهاجری که در تسلط به زبان رسمی کشور جدید میزبان ناآشنا یا ضعیف باشند ممکن است از صحبت با غریبه ها در محیط های جدید ممانعت کنند (که این حالت به معنی لالی انتخابی نیست).

به نظر می رسد که لالی انتخابی اختلالی کمیاب باشد که در کمتر از پنج صدم کودکان حاضر در شرایط تحصیلی عمومی یافت می شود. لالی انتخابی در دختران نسبت به پسران اندکی متداول تر است و بیش تر دیده می شود.

علائم خاص لالی انتخابی

1. ناتوانی مداوم در صحبت کردن در موقعیت های اجتماعی خاصی که لازمه حضور در آن موقعیت صحبت کردن برخلاف دیگر موقعیت ها است (مانند کلاس درس، یا در مهمانی).
2. این مشکل با پیشرفت شغلی یا آموزشی یا با ارتباط اجتماعی تداخل شدیدی دارد. به عبارتی دیگر، شخص از تحصیل بازمی ماند (یا بی میل می شود) نمی توانند در راستای شغل موردنظر خود پیش روند یا در برقراری ارتباطات اجتماعی خوب با دوستان یا دوستان یا افراد مهم دیگری ضعف دارند و به طور کلی طرد می شود.
3. طول این اختلال دست کم یک ماه می باشد (و به ماه نخست مدرسه رفتن محدود نیست).
4. ناتوانی در صحبت کردن به دلیل بی اطلاعی، دشواری زبان گفتاری مورد نظر در موقعیت اجتماعی نیست.
5. اختلال ارتباطی (لکنت زبان) توصیف بهتر این اختلال نیست و منحصراً در طی دوره های اختلال رشدی فراگیر، اسکیزوفرنی یا دیگر اختلالات روان پریشی رخ نمی دهد.

نشانه ها بر اساس ویراست پنجم راهنمای تشخیصی و اماری اختلالات روانی انجمن روان شناسی آمریکا DSM-5 آورده شده اند.

راه های درمان لالی انتخابی

برنامه درمانی اختلال لالی انتخابی کودک و والدین را درگیر می کند و از راهبردهای مبتنی بر شواهد خاصی استفاده می کند تا به کودک آموزش دهد که چگونه اضطراب خود را در پیش دبستانی/مدرسه و در جمع مدیریت کند، بنابراین آن ها را قادر می سازد از برقراری ارتباط لذت ببرند و دوران کودکی کم اضطراب را تجربه کنند.

بسیاری از کودکانی که با آنها کار می کنیم مشکلات دیگری نیز دارند، مانند مسائل رفتاری در خانه، مسائل مربوط به عزت نفس، تنظیم احساسات، فوبیا، مسائل مربوط به دستشویی و خوردن، اختلال طیف اوتیسم (ASD)، مشکلات یادگیری، مشکلات گفتاری و زبانی (جدا از لالی انتخابی) و مشکلات مهارت های اجتماعی. هر یک از این مسائل را می توان به عنوان بخشی از برنامه کلی درمان، ارزیابی و هدف قرار داد.

بهترین درمان برای لالی انتخابی چیست؟

بیشترین درمان موفق برای لالی انتخابی، درمان شناختی رفتاری است. رویکردهای رفتاردرمانی، از جمله مواجهه تدریجی، مدیریت احتمالی، شکل دهی متوالی، و محو شدن محرک، در درمان اضطراب دوران کودکی موفق می باشد.

روانشناسان تکنیک‌های مقابله‌های مختلف را برای مدیریت استرس ارائه می کنند برخی از تکنیک های رفتاری برای بهبود مهارت های گفتاری در موقعیت های خاص عبارتند از:

• مدل‌سازی. شامل ساخت فیلم‌های ضبط‌شده و صوتی با الگوبرداری از رفتارهای مناسب، نشان دادن صحبت بزرگان در موقعیت‌هایی است که قبلاً سکوت کرده‌اند. ضبط ها به طور منظم در طول جلسات درمانی پخش می شوند تا به شنیدن صحبت های خود در شرایط مختلف عادت کنند.
• حساسیت زدایی سیستماتیک تکنیکی است که به تدریج بیماران را در معرض رویدادهای تحریک کننده اضطراب قرار می دهد و از محرک های کمتر به محرک های شدیدتر حرکت می کند. درمان شامل توالی تصویر و مواجهه واقعی با موقعیت های مشکل ساز است.
• شکل دادن به رفتار از طریق تعامل با گروهی از غریبه ها در یک محیط کنترل شده به دست می آید و از فعالیت هایی مانند خواندن با صدای بلند یا شرکت در بازی های تعاملی استفاده می کند. سپس با ارتباطات یک به یک با افراد دیگر جایگزین می شود تا بر لالی انتخابی غلبه کند.
• آموزش مهارت های اجتماعی شامل یادگیری مهارت های اجتماعی لازم با کمک یک درمانگر است. این به کاهش اضطراب اجتماعی و شرکت در مکالمات دشوار برای بزرگسالان مبتلا به لالی انتخابی کمک می کند. این آموزش به افراد کمک می‌کند تا مهارت‌هایی مانند شروع و انجام مکالمه، درک نشانه‌های غیرکلامی و مدیریت تماس چشمی و غیره را توسعه دهند.

منبع : اختلال لالی انتخابی | درمان قطعی + تشخیص

مزایا و معایب پیش دبستانی بسیار مهم است زیرا اجباری برای آن وجود ندارد. در این مقاله فواید و معایب پیش دبستانی به طور کامل آمده و به والدین کمک می کند تا بهترین تصمیم را بگیرند.

برای کمک به تصمیم گیری در مورد فرستادن فرزند خود به پیش دبستانی، در زیر لیستی از مزایا و معایب پیش دبستانی آورده شده است. این ها نکات واقعی هستند که به شما کمک می کند راحت تر بهترین تصمیم را بگیرید.

۷ مزایا و معایب پیش دبستانی

همان طور که گفته شد مزایا و معایب پیش دبستانی نکات مهمی هستند که آگاهی از آن ها برای والدین بسیار مهم می باشد و به آن ها کمک می کند تا تصمیم درستی بگیرند.

ابتدا اجازه دهید با جوانب مثبت دوره پیش دبستانی شروع کنیم:

مزیت ۱: یک محیط آموزشی که انجام آن در خانه ممکن است دشوار باشد

پیش دبستانی ها آموزش و برنامه درسی دوران کودکی را ارائه می دهند که تقلید آن در خانه می تواند بسیار دشوار باشد.

حتی اگر یک برنامه روتین دارید، باید مهارت هایی را که بچه های دیگر در مدرسه یاد می گیرند به فرزندتان بیاموزید. او می تواند خیلی چیزها را در مدرسه بیاموزد، درس هایی که ممکن است فکرش را نکرده باشید که خودتان آموزش دهید یا معرفی کنید.

یکی از مزایا و مهایب پیش دبستانی این است که شاید او خیلی زودتر از زمانی که شما قصد آموزش دادن به او را داشتید شروع به خواندن و نوشتن کند. او می تواند درس های جالبی بیاموزد علاوه بر این کودک در پیش دبستانی چیزهای زیادی در مورد ارتباط با دیگران، دوست یابی و موارد دیگر یاد می گیرد که در خانه امکان پذیر نیست.

مزیت۲: مکانی برای تمرین مهارت های اجتماعی

شاید روزانه کودک خود را به پارک می برید و تصور می کنید که این کار برای تمرین مهارت های اجتماعی کودک کافی می باشد. اما با مداخله شما او نمی تواند همیشه مهارت های اجتماعی را تمرین کند. والدین اغلب پیش از اینکه بچه هاتعارضات خودشان را حل کنند وارد می شوند.

یکی از مزایا و معایب پیش دبستانی این است که رابطه دوستی ایجاد می کند و تعاملات اجتماعی را تمرین می کند. این چیز خوبی است و می‌تواند به تنهایی تعامل با همسالان را به او بیاموزد.

مزیت ۳: روابط با سایر بزرگسالان

آیا کودک شما بیش از حد به شما وابسته است؟ آیا کودک شما بدون حضورتان حتی نمی تواند کنار دایی، خاله و عمه خود بماند؟

ثبت نام او در پیش دبستانی به او فرصتی می دهد تا روابط خود را با بزرگسالان دیگر توسعه دهد. او به جای شما شروع به اعتماد به دیگران خواهد کرد و مطمئن است که حتی بدون شما نیز می تواند در حضور دیگران سالم بماند و با آن ها ارتباط برقرار کند این مورد یکی از مهم ترین مزایا و معایب پیش دبستانی می باشد.

مزیت ۴: قرار گرفتن در معرض تجربیات جدید

بچه ها در پیش دبستانی تجربه های جدیدی را کسب می کنند که باعث می شود با مشاغل، مکان ها، روابط و خواسته های متفاوت آشنا شوند. به طور مثال از موزه ها دیدن کنند یا به همراه همکلاسی های خود به سفری خارج از شهر بروند.

رویدادهایی مانند این، کودک شما را در معرض تجربیات جدیدی قرار می دهد که ممکن است نتوانید در خانه فراهم کنید.

کارشناسان همچنین دریافته‌اند که سال‌های پیش‌دبستانی برای تحرک بالا در آینده مهم هستند.

مزیت ۵: آمادگی برای مدرسه

پیش دبستانی محیطی است که کودک شما را برای مهدکودک و مدرسه عادی آماده می کند. به طور مثال موارد زیر جزو کارهایی هستند که برای آمادگی کودک برای مدرسه لازم می باشد:

• پیروی از دستورات معلم
• بازی با دیگر بچه های جوان
• بیدار شدن برای رسیدن به موقع به مدرسه
• خوردن ناهار دور از خانه
• گوش دادن و یادگیری در کلاس

پیش دبستانی شکاف بین خانه و دبستان را پر می کند. هنگامی که فرزند شما برای مدرسه آماده شود، انتقال بسیار راحت تر خواهد بود.

مزیت ۶: والدین می توانند از والدین دیگر مشاوره بگیرند

پیش دبستانی ممکن است نه تنها برای کودکان، بلکه برای والدین نیز مفید باشد، زیرا آن ها می توانند تجربیات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و برای برخی از مشکلاتی که تجربه می کنند کمک بگیرند.

بنابراین، این والدین می توانند از یکدیگر بیاموزند و احتمالاً دانش جمعی خود را در مورد مراقبت از کودک افزایش می یابد.

علاوه بر این، همچنین ممکن است والدین بتوانند در طول زمان زمانی که فرزندانشان با هم بازی می کنند، دوستی جدیدی با والدین دیگر برقرار کنند.

مزیت ۷:استعدادهای خاص ممکن است در اوایل شناسایی شوند

بسیاری از مطالعات مختلف نشان داده است که کودکانی که چیزی را از سنین پایین یاد می‌گیرند، بیشتر در آن مهارت دارند.

بنابراین حمایت و کشف این استعداد از همان ابتدا بسیار مهم است.

با انجام این کار، کودک شما حتی ممکن است بعداً بتواند سرگرمی خود را به شغل تبدیل کند و حتی ممکن است از آن پول زیادی به دست آورد.

نکته مزایا و معایب پیش دبستانی: برای تشخیص استعداد کودک می توانید از تست های استعدادیابی و هوش مرکز مشاوره ستاره ایرانیان کمک بگیرید که به شما کمک می کند تا از همان دوره کودکی استعدادهای کودک خود را شناسایی و آن را پرورش دهید.

معایب پیش دبستانی

اکنون که مزایای دوره پیش دبستانی را دیدید، ممکن است با چه معایبی مواجه شوید؟

عیب ۱: برنامه دشوار | مزایا و معایب پیش دبستانی

برخی از پیش دبستانی ها ممکن است در برنامه ها انعطاف کمتری داشته باشند. بهتراست پیش دبستانی را انتخاب کنید که برنامه مناسبی داشته باشد و نیازهای شما و کودکتان را بهتر درک کند.

عیب ۲: هزینه های بالا

همانطور که ممکن است حدس بزنید، پیش دبستانی ارزان نیست. در برخی موارد، ثبت نام فرزند شما در پیش دبستانی می تواند گرانتر از استخدام پرستار یا درخواست از یکی از بستگان شما برای مراقبت از کودک شما باشد.

علاوه بر شهریه ماهانه، ممکن است بخواهید او را در کلاس های تقویتی مانند بازیگری و رقص ثبت نام کنید. برخی از پیش دبستانی ها نیز هر سال شهریه را افزایش می دهند.

عیب ۳: بچه ها بیمار می شوند

اگر تصمیم دارید فرزند خود را در پیش دبستانی ثبت نام کنید و او مرتباً در معرض کودکان دیگر قرار نگرفته است، آماده باشید که روزهای تعطیل را برای مراقبت از او در خانه در نظر بگیرید. به طور معمول بچه ها در پیش دبستانی مریض می شوند بنابراین جای نگرانی نیست.

عیب ۴: چالش برانگیزی

پیش دبستانی یک تغییر بزرگ است، کودک ممکن است دارای اضطراب جدایی باشد، مطمئن نباشد که چه زمانی برمیگردید، یا نسبت به معلمان و همکلاسی های جدید پیش دبستانی خود نگرانی داشته باشد.

در همین حال، ممکن است غرق در احساس گناه شوید و از خود بپرسید که آیا تصمیم درستی در مورد پیش دبستانی گرفته اید یا خیر.

حتی بعد از اینکه کودک خود را تطبیق داد، باز هم ممکن است روزهایی را داشته باشد که نمی‌خواهد به مدرسه برود یا در برابر پیش دبستانی مقاومت کند، این یکی از مزایا و معایب پیش دبستانی می باشد که بسیاری از والدین را درگیر می کند.

منبع : مزایا و معایب پیش دبستانی | مهم ترین نکات برای انتخاب پیش دبستانی مناسب